পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/২৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

২২; ১৪–২৩; ১৯।] আদিপুস্তক। অব্ৰাহামে চকু তুলি চাই, আপোনাৰ পাহালে। ৬সনবিলাকে অৱমিক কলে, যে এতো, আউলীয়া জাপাত শিলাগিব৷ এটা মটমেৰ আমাৰ কথা শুনো; আপনি আমাৰ মত গি দেখিলে; তাতে অব্ৰাহামে গৈ সেই মোটা এমন পৰামী ৰপি ছৈ; আমাৰ আলি, আপোন পুৰ সলনি তাকে যেমৰ অৰ্থে মৈদামবোৰৰ মাৰৰ যিটো উম, তাতেই ১০ বলিদান কৰিলে। আৰু অৱাহামে সেইঠাৰ আগোনাৰ মৃতকৰ মৈদাম দিকগৈ; আপনাৰ নাম যিহোৱা-যিৰি (যিহোৱাই যোগাৰ) মৃতকৰ মৈদাম দিব অৰ্থে আমাৰ কোনেও নিজ ৰাখিলে; এই কাৰণে আজিলৈকে লোকে কয়, মৈদাম আপোনাক নিদিয়াকৈ মেথাকিব। বোলে, যিহোৱাৰ পৰ্বতটোত যোগোৱা হব।]। তেতিয়া অব্ৰাহামে উঠ, সেইদেয় তোক হতৰ ১৫ গাছ দশ দুতে আকাশৰ পৰ দুই মাত | সাবিলাকৰ আগত প্ৰণিপাত কৰি, সিবি- ১০ লগাই, অব্ৰাহাম কলে, যিহোৱাই কৈছে, ময় লাকে সৈতে কথাবাৰ্তা ছৈলে, ময় আপোন আপেন নামেৰে শপথ কৰি কৈছে, তুমি এই কুৰ আগ পৰা নি মৃতকৰ মৈদাম দিলৈ, কাৰ্য কৰা হেতুকে,তোমাৰ পুত্ৰ, তোমাৰ একটা যদি তোমালোক সমত হৈয়, তেন্তে মোৰ কথা ১৭ কে মোক দিবলৈ অসমত মোহোৱা হেতুকে, | ১শুন, চোৰেৰ পুত্ৰ ইফেণৰ পৰ মুয়ত ৰে নয় নিয়ে তোমাক আশীৰ্বাদ কৰি, আকাশ, যি মকূপেলাৰ ও আছে, তা মোক দিবলৈ, কাবিলাকৰ আৰু সাগৰৰ ভীত থকা বালিৰ। | তেওঁৰ আগত মোৰ নিমিত্তে নিবেদন কৰা; তেও দৰে, তোমাৰ বংশ অতিশয়পে বঢ়াম; আৰু তাৰ সম্পূৰ্ণ দাম লৈ, মা তোমালোক মাত তোমাৰ বংশই আপোন শক্ৰবিলাকৰ নগৰবোৰৰ মৈদামৰ ঠাইৰ অধিকাৰী বলে, তাকেই মোক ১৮দাৰ অধিকাৰ কৰিব। আৰু পৃথিবীৰ সমুদায় ১০ লিওক। সেই ইকো তেতিয়া যেতৰ সন- নাতি তোমাৰ বংশকে আশীৰ্বাদপ্ৰাপ্ত হব; বিলাকৰ মাৰতে বহি আছিল; এতেকে হতৰ ১৯ কিয়নো তুমি মোৰ বাক্য পালন কৰিল। পাছে মানবিলাকে শুনাকৈ, নগৰ দুৱাৰেন্সি কো- অব্ৰাহামে আপোন দাসবিলাকৰ ওচৰলৈ উভটি | মোৱ সকলোৱে শুনাকৈ, হিৰীয়া ইফোনেব্ৰা- আহিল, আৰু সিবিলাক সকলোৰে উঠি একে|১১হামক উত্তৰ দি ,কলে, নহয়, মোৰ প্ৰতে, মোৰ লগে বেৰ- চেলৈ গল; আৰু সেই বেৰচেবাতে কথা শুনেকি, পথাৰখন ময় আপোনাক দিছে, আৱাহামে বসতি কৰিলে। আৰু তাত থকা গুহাকে ময় আপোনাক দিয়া; ২• এইবিলাক ঘটনাৰ পাছে আব্ৰাহামলৈ এই ময় জাতীয়বিলাৰ সাক্ষাতেই ত আপোনাক | বাৰ্তা আহিল, দেখা, তোমাৰ কাইনাহেৰলৈ| দিছে; আপোনাৰ মৃতকৰ মৈদাম দিকগৈ। ২১ মিলায়ে সন্তান প্ৰসৱ কৰিলে। তেওঁৰ বড়। তাতে অব্ৰাহামে সেই দেশীয় লোকবিলাক | পুতেক উচ, আৰু তাৰ ভায়েক ব, আৰু। ১৩ আগত প্ৰণিপাত কৰিলে; আৰু সেই দেয় ২২ অৰাম, পি কাৱেল। আৰু কেদ, হলো, | লোকবিলাকে শুনাকৈ কোণ কলে, নহয়, ২০ পিচ, যিদল, আৰু ৰৱেল। এই বধূলেৰ তোমাৰ যদি ইচ্ছা হয়, তেন্তে ময় নিবেদন কৰা, ঔৰসতেই ৰিবিকা অশ্বিল। মিলাই অব্রাহামর | মোর কথা শুনা; ময় সেই পথাৰৰ মূল দিও; ককায়েক নাহোৱলৈ এই আঠ নক প্ৰসৱ তুমি মোর পরা তাক লোৱা; পাছে ময় সেই ২০ৰিলে। আৰু কমা নামেৰে তেওঁর উপপত্নীয়েও১৪ ঠাইত আপোন মৃতকৰ মৈদাম দিম। তেতি টো, গম, চ, আৰু মাখা, এইবিলাকক | ১৫ ইকোণে অব্রাহামক উত্তর দি কলে, হে মোর সৱ কৰিলে। প্রতে, মোর কথা শুনেকি; সেয়ে চারিশ চেকল পর মাটা; আপোনারে মেরে মানিনা কি চা মৃত্যু, আৰু তেওঁৰ মৈদাম দিয়া। ব? এতেকে আপোনাৰ মৃতকৰ মৈদাম দিক চারার আয়ুৰ এশ সাতাইশ বছর | ১৬ গৈ। পাছে অৱহামে ইকোণৰ কথাত মাতি আছিল; তেওঁর আয়ৰ ইমান বছর হলত, নৈবেতর সমৰিলাকে শুনাকৈ তেওঁ যি পর নান দেশত থকা কিরিয়ৎ-অৰ্ব্বত, অর্থাৎ কথা কৈছিল, সেই চারি শ চেকল বাতির বিত্ৰাণত তেওঁর মৃত্যু হল; তাতে অব্রাহামে | ১৭ চলতি রূপ সুখি তেওঁক দিলে। এই রুপে মমির চর অর্থে শোক আৰু বিলাপ কৰিবলৈ গল। | সমুখত মকূপেলাত ইণর যি পথাৰ আছিল, পাছে অৱমে অপোন মৃতকৰ ওচৰৰ পৰা। যেই পথাৰ আৰু তাত থকা , আর সেই ০ ০ গৈ, হেতৰ সনিবিলাকক কলে, ময় তোমা-| পথ আটাই গছ, তার চারিও সীমনার লোক মাৰত বিদেশ আৰু প্রবাসী হৈ আছে;১৮ বিরত থকা সকলো গছ এইসলোতে, হতর যয় আপোন মৃতকক চকুৰ আগৰ পৰা চাই। সানবিলাকর, তার নগরর রে সোমোৱা মৈদাম দিবলৈ, মোক তোমালোকৰ মাত | | সকলোরে অগিতে অহমর স্বত্বাধিকার নিশ্চয় দৈমির চার অধিকার দিয়া। তাতে বেতর| ১৯ করা হল। পাছে আব্রাহামে কনান দেয় মমির 19.