আদিপুস্তক। [২১;১৭-২; ১৩। বাটান আঁতিয়ত বহিলগৈ; কিয়নো তাই কলে, বে-চেত এজোপা কাউ গৰুই, সেই ঠাইতে লঙ্গাৰ মৃত্যু, ময় নেচাও। এতেকে ভাই তাৰ | ৩৪ অনঈশ্বৰ যিহোৱাৰ নামেৰ প্ৰাৰ্থনা কৰিলে। সম্মুখৰ পৰা আঁত বহি, ৰাওৰি কাকি আৰু পললীয়াবিলাকৰ দেশতে অব্ৰাহামে ১৭ বলৈ ধৰিলে। তেতিয়া ঈশ্বৰে লৰাটীৰ মাত | | বহু দিন প্ৰবাস কৰিলে। শুনিলত, ঈশ্বৰৰ দূতে আকাশৰ পৰ মতি অব্ৰাহামৰ মহাপীক্ষা। কলে, হেৰা হাগাৰ, তোমাৰ কি হল? নকৰিবা; কিয়নো তেনে অৱস্থাত থকা লৰাটাৰ এইবোৰ ঘটনাৰ পাছত, ইৰে অব্ৰাহাম ১৮ মাত কৰে শুনিলে। উঠা, লটক লি • পৰীক্ষা কৰি তেওঁক কলে, হে আব্ৰাহাম; | হাতেৰে ধৰাগৈ; কিয়নো ময় তাৰ পৰ এক ২ তেওঁ কলে, দেখা, ময় আছে। তেতিয়া তেও ১৯ মহাজাতি উৎপন্ন কৰিম। তেতিয়া ঈশৰে তাই কলে, তুমি আপোন পুত্ৰক, তুমি প্ৰেম কৰা চকু মুকলি কৰিলত, তাই পানীৰ এটা দুমুক | তোমাৰ সেই একেৰ পুত্ৰ ইচহাককে লৈ, দেখিলে; তাতে তাই গৈ, মোটত পানী ভাই মোৰিয়া দেশলৈ যোৱ; আৰু সেই ঠাইৰ ২• নি লৰাক পান কৰালে। পাছে ঈশ্বৰ সেই পৰ্বতবিলাকৰ মাৰ যি এটা পৰ্বতৰ কথা ময় লৱৰ সহায় হোৱাত, সি ভাঙৰ হৈ অৰণ্যত তোমাক কম, তাৰ ওপৰতে তাক হেমৰ অৰ্থ ২১ বাস কৰি ধনুৰ্বৰ হল। সি পাৰণ অৰণ্যহ বসতি | বলিদান কৰাগৈ। তাতে, অব্ৰাহামে পুৱাতে উটি, কৰিলে; পাছে তাৰ বিবাহৰ অৰ্থে মাকে অপোনাৰ গাষি সাই আপোন দাসবিলাকৰ মিচৰ দেশৰ পৰা এজনী ছোৱালী আনিলে। দুটাক আৰু আপোন পুৰ ফাককে লগত ২২ সেই কালত অৰীমেলকে, আৰু ফীখোল লল; আৰু হোমৰ নিমিত্তে কাঠো ফালি লৈ, নামেৰে তেওঁৰ প্ৰধান সেনাপতিয়ে অব্ৰাহামক ঈশ্বৰে যি ঠাইৰ কথা তেওঁক কৈছিল, সেই কলে, তুমি কৰা সকলো কাৰ্যতে ঈশ্বৰ তোমাৰ ৪ ঠাইলৈকে যাত্ৰা কৰিলে। তিন দিন দিন ২৩ সহায় আছে; এই হেতুকে এতিয়া, ময় তোমালৈ | অব্ৰাহামে চকু তুলি চাই, দুৰৈৰ পৰ সেই ঠাই • আৰু তোমাৰ পো নাতিলৈকে বিশ্বাসঘাতক। ৫ দেখি, আপোনাৰ দাম দুটাক কলে, তোমালোকে নহৈ, তুমি মেলে যি প অনুগ্ৰহ ব্যৱহাৰ | গাধই সৈতে ইয়াতে থাকা; ময় আৰু লৰাই কৰিলা, ময় তোমালৈ, আৰু ময় প্ৰবাস কৰা এই সৌখিনিলৈ গৈ সেৱা কৰে; পাছে তোমালোকৰ দেশলৈকো সেই ৰূপ অনুগ্ৰহ ব্যৱহাৰ কৰিম, সব কৰিম, ৬ ওচৰলৈ ওলটি আদিম। তেতিয়া অব্ৰাহামে । এই বুলি তুমি মোৰ আগত এই ঠাইতে ঈশবৰ হোমৰ কাঠখিনি লৈ, আপোন পুৰ ইচহাৰ ২৪ শপথ কৰি কোৱ। তাতে অব্ৰাহামে, ময় শপথ কাত দি, অগ্নি অ ছুৰিন আপোনাৰ হাতত ২৫ কৰিম বুলি কলে। কিন্তু অৰীমেল বন্দীতে ললে। পাছে দুয়ো একেলগে চলি যাতে, বলেরে অধিকার কর নাদটোৰ কথাত হলে, ইহাকে অপোন পিতৃ অব্রাহামক কলে, হে ২৬ অব্রাহামে অৰীমেলক দোষ ধরিলে। তাতে মোর পিতৃ; তাতে তেওঁ কলে, বোপা, দেখা, ময় অবীমেলকে ফলে, এই কাম কেনে করিলে, | আছে। তেতিয়া সি কলে, দেখোক, এই আর তাক ময় নেজানো; তুমি মোক কোৱাও মাই, কাঠা আছে; কিন্তু যার অর্থে মের পোৱালি আৰু ময়ো শুনা নাই, কেৱল আজিহে শুনিছে।] ৮ কত? তাতে অব্রাহামে কলে, বোপা, ঈশয়ে ২৭ তেতিয়া অব্রাহামে মের, ছাগ, আৰু গরু আনি। আপুনি হোমর অর্থে মের পোৱালি যোগা। | অবীমেলকক দি, দুয়ো এনে এটা নিয়ম স্থির | ৯ পাছে, সিবিলাক দুয়ো একেলগে চলি গৈ, কখরে ২৮ কবলে। আৰু অব্রাহামে জাকির পর সাত নী যি ঠাইৰ কথা তেওঁক কৈছিল, সিবিলাকে সেই ২৯ চেউরী মের পোৱালি পৃথক করি থলে। তাতে ঠাই পালেগৈ; অব্রাহামে সেই ঠাইতে যবেদি অবীমেলকে অব্রাহামক সুধিলে, তুমি কি অভি। সানি, তার ওপরত কা সই আপোন পুত্র প্রায়েরে এই সাত জনী চেক্সী মেৰ পোৱালি ইহকক বাজি যজ্ঞবেদির কাঠৰ ওপৰত বলে। ৩০ পথক কৰি থৈছ? তেওঁ কলে, এইটো সাদ যে ১০ তেতিয়া অব্রাহামে আপোন পূর্বক বধ কৰিবলৈ ময় খানিলো, তার সার অর্থে মোর পরা| ১১ হাত মেলি দুখিন ললে। এনেতে আকাশর পর এই সাত জনী চেষ্টী মের পোৱালি তুমি লৰা যিহোৱার দূতে তেওঁক মাটি কলে, হে অব্রাহাম, ৩১ লাগিব। এতেকে, সেইঠাইতে তেওঁবিলাক দুয়ো * অৱহিম; তেওঁ কলে, দেখোক, ময় আছে। শপথ কা বাবে, তেওঁ সেই ঠাইৰ নাম তাতে তে কলে, তুমি লরার গতি হাত নিদিবা, ৩২ বের-চে রাখিলে। এই রুপে তেওঁবিলাকে বে | আৰু তুমি তাক একোকে নকৰিব; কিয়নো টেবাত নিয়ম স্থির করার পীছে, অবীমেল আৰু তুমি যে শরর আয়কারী লোক, তাকময় এজমা তের সেনাপতি ফীর্থেীলে উঠি, পলীয়া-1 আছি; কারণ তোমার পুত্র, তোমার একে ৬ বিলাকৰ দেশলৈ উভটি গল। পাছে অব্রাহামে | ১৩ পুত্ৰক মোক দিবলৈ অসমত মহল। তেলি 18
