১; ১০+৩৪।} বিচাৰফতাযিলাক। •
সিহঁতক কলে, মোত থকা যি তেলেৰে লোকে। সৰন পুতলৈ ফৰ অত্যাচাৰ প্ৰতিফল শ্য আৰু মানুহৰু সনি দিয়ে, তাক এড়ি নয় যেন ঘটে, আৰু শিতক ৰং ৰা পিতৰ কয়েক না বুবিলাৰ ওপৰত শাসন কৰিবলৈ অবীমেল ওপৰত, আৰু মেকতক বধ ১. যাম। পাছে যাবিলাকে মিৰু গছক ফলে, কৰিবলৈ তেওঁক সহায় কৰা ঢিধিময় গৃহহু- আই, তুমিয়েই আমাৰ ওপৰতৰ হোৱা। | বিলা ঔপত সেই পা দেয় যেন ১১ কিন্তু তিন পত্ৰে লিংক ফলে, ময় জামে | পড়ে, এই নিয়ে মেলায় আৰু আপোনাৰ সাৱাদ আৰ উম ফল :আগ কৰি | চিখিৰ গৃহহুলা মাকলৈ আওতা বৃক্ষবিলাকৰ ওপৰত শাসন ৰিলৈ যাম? আয়া পঠাই দিলে, আৰু চিখিৰ গৃহ- পাছে বৃক্ষবিলাকে জালিক কলে, তুমিয়েই| বিলাকে অমেললৈ বিশ্বাসঘাতকতা কৰিলে। ১াহি আমাৰ ওপৰতাজা হোৱা। কিন্তু |আৰু লিখিগৃহিলাকেতেৰ বিৰুদেপৰ্বতৰ লতাই সিহঁতক কলে, মোঃ ৰিলে শৰ টিক # সুকুৱাই খিল; তাতে বিমান আৰু মানুহক সৱোৰ লগায়, তা এড়ি ময় মামু দিত, ওৰ বাটেদি যায়, সেই আটা- মানে বুবিলকিৰ ওপৰত পালন কৰিলৈ বৰে শিখতে পাৰি নয়; পাছে অৰীমেলকে ৯ বাম পায়ে আটাই বৃথিলাকে কাইট গকতাৰ বাৰ্তা পালে। কলে, তুমিয়েই আমি আমাৰ এত ৰং তাৰ পায়ে এবাৰ পুকে এলে আপোনাৰ ১৫ হোৱা। তাতে কাইট গহে ব্যবিলাক ফলে, | আতিকুটুবিলাকক লগত লৈ চিখিমলৈ অ- তোমালোকে অপোমাবিলা ওপাত ৰ] লি; তাতে সিখিৰ গৃহবিলাকে তাক বিশাল হলৈ মোক যদি বলে অভিষেক কৰা, কৰলে। পাছে শিখতে ওলাই আপোম গোন তেন্তে মোৰ দুয়াত অৰিয় লোৱাৰি; যদি জািেতলৈ শৈ, একটা চপাই আৰ গচকি নোলোৱা, তেন্তে কই গ পৰ দুই ওলাই প্ৰশংসাৰ অৰ্থে উপহাৰ আমি, আলোবিলা লিবানোমৰ এ গলিক পড়ি পেলাওক। | দেৱতাৰেৰ মহিবলৈ গৈ ভোজন পাম কৰি ১ দেখা, এটি বীমলক ৰৰ পাতি তোমা ২৮ অধীমলক ও দিলে। বিশেষকৈ এবং লোকে যদি সত্যৰ ৰুনৰুল মনেৰ ঠিক। | পুতেক গাছে ফলে, এবীমেল কেন, আৰু আচৰণ কৰিল, আৰ যিলয়াতেৰ টিখিম কোন,যে, আমি তাৰ অধীন হৈ থাকি। বংশলৈকোসধহৰ ৰিল, আতে | সি জানে। যিঝলৰ পুতেক নহয়। আ ১০ কৰ্ম অনুসাৰে গেলে ব্যৱহাৰ কৰিলা, (কিয়নো আবুল খামে তাৰ মগৰ অধ্যক্ষ হয়। তোমা- যোৰ পিতৃয়ে তোমালোকৰ নিমিতে যুদ্ধ কৰিলে, লোকে চিখিৰ বাপেক সমোবংশীয় লোক আৰু আপোন প্ৰাণ তুমি কৰি মিদিয়নৰ বিলা অধীন হোৱা; আমি যেই মানুহৰ তৰ পৰ তোমালোক উৰু কৰিলে; কিঃ অধীন কেলেই হয়। অস, এই লোকবিলাক তোমালোকে আজি মোৰ পিতৃৰংশ বিৰুয়ে মোৰ হাতত হোৱা হলে কেন ভাল আছিল! ভট একো শিলৰ ওপৰতে তেওঁ সব ন ম্য অৰীমেলকৰু সুৰ কৰিলোহেঁতে। পা পুতেকক বধ কৰি ৰে বেলাৰ পুতেক অবী লি অবীষেকলৈ কৈ পাল, বেলি, তুমি লেক আমাৰ ভাই বুলি চিখিৰ গৃহ। মৈম অধিকৈ ৰাই লৈ ওলাই আহা। ১৯ বিলাকৰ ওপৰত ৰজা পাতিলা।) আজি যদি পুতেক গলয় নেই কৰা নগৰ অধ্যক্ষ তোমোক যিব্বাল আৰু তেওঁৰ বংশলৈ। অবুলে বিলত, আৰ জোয় লি উঠিল। সত্য আৰু ন্যায় আচৰণ কৰিলা, তেন্তে অবী ৩। তাতে লি অৰীমেলক গুলি কৃত পঠাইলে, যেলকতে আনন্দ কৰা, আৰু সি তোমালোকতে | লেখা, এবাৰ পুতেক গাল আৰ তাৰ ক্ষতি- • আনন্দ কৰে। কিন্তু যদি মেয়ে নহয়, কেড়ে কাৰিলাৰ চিৰিমলৈ আহিল, আৰু দেখা, বীযেলকৰ পৰা দুই ওলাই চিখিম গৃহ সিহঁতে তোমাৰ বিয়ে নগৰ লোকবিলাকক বিলাক আৰু বৈলাৰ লকলকিকা কৰিদি। এইহেতৃতুেমি মানের লক্ষ্য পাড়ি গেল আর চিখির গহবিলকর, লোকবিলাক লৈছে কাছিতে উট ফেরি মত পর আর ধৈ-বিপ্লর লোকবিলার পর]াই কি। পাতিপুৱা সৰ্য উদয় ই ওলাই অনেককে পুজি পেলাক। | হোৱাত তুমি ট নাই না আমি ১ এই বুলি যোথমে লড় মাটি পাই গল, আৰু | কবি; তাতে লেখা, লি আৰু তাৰ লগৰুলো রেল গৈ আপোন আয়েক অবীমেল হাত | বিলাক তোমার বিরুদ্ধে এলাক; তেতিয়া তুমি সেইঠাইতে বালরিলে। T, ঘি ৱি পারা, তাকে বিয়ে করি। পা আবলকে ত্রালের সেরা পা বীমেল আৰু তে এর লোক নিন বয় শাসন করিলে। পাজ, তিল। ৰিলাৰু জাতি গ, ঢারি দল ববির
