২০; ৬-১;১৬।] আদিপুস্তক। সেই তিস্তায় নিজে, এওঁ মোৰ ককাই বুলি | ১৮ সন্তান প্ৰসৱ কৰিলে। কিয়মে যিহোৱাই আনো কোৱা নাই? মোৰ সৰল মনেৰে আৰু অব্ৰাহামৰ ভাৰ্যা চাৰাৰ কাৰণে, অৰীমেৰ নিৰ্দোষী হাতেৰেহে ময় ইয়াক কৰিলো। | যত থকা সকলোবিলাকৰ গৰ্ত বা কৰিছিল। • তেতিয়া ঈশৰে সপোনত তেওঁক কলে, হয়, তুমি যে সৰল মনেৰে ইয়াক কৰিলা, তাক ময় ইহা। ইমেল খেদি দিয়া। অমেলকে সৈতে অব্ৰাহামে পিন নিছে, আৰু মোৰ অইিতে পাপ নকৰাকৈ তোমাক ৰাখিলেও; এই হেতুকে তেওঁক স্পৰ্শ ক নিয়ম। কৰিবলৈ তোমাক নিদিলো। এতেকে এতিয়া পাছে যিহোৱাই অপোন বাক্য, দই, সেই পুৰ ভাৰ্য্যাক ওতোটাই দিয়া; | চাৰালৈ অনুগ্ৰহ প্ৰকাশ কৰিলে; আৰু কিয়নো তেও এজন ভাববাদী, আৰু তেওঁ তোমাৰ | যিহোৱাই যিকৈছিল, তাক তেওঁ চাৱালৈ দিও অৰ্থে প্ৰাৰ্থনা কৰিব; তাতে তুমি জীব। কৰিলে। চাৰাই গৰ্ভৱতী হৈ, ঈশৰে অব্ৰাহামক কিন্তু যদি এতোটাই নিদিয়, তেন্তে তুমি | কোৱা সেই নিৰুপিত সময়ত, তেৰ বৃ কালত নিশ্চয়ে সপৰিবাৰে মৰিব, ইৰাকে নিব। ৩ তেওঁলৈ এটা পুত্ৰ প্ৰসৱ কৰিলে। তেতিয়া পাছে অবীমেলকে অতি ৰাতিপুৱাতে উঠি | অব্ৰাহামে, চাৰাই তেলৈ প্ৰসৱ কৰা, চাৰাৰ বিলাকক মাতি, এই সকলে। গত ম সেই আপোন পুত্ৰৰ নাম ইচহাক কথা আটায়ে বনাকৈ সিবিলাকৰ অগিত | ৰাখিলে। পাছে আব্ৰাহামে অপোন পুত্ৰ - বলে; তাতে সেই মানুহবিলাক অতিশয় | হকি অমৰ আঠ দিনৰ দিন, ঈশ্বৰ আভা ১০ লাগিল। তেতিয়া অবীমেলকে অব্ৰাহামক | অনুসাৰে তাৰ চুং কৰিলে। অব্ৰাহামৰ পুৰ মাতি আনি কলে, তুমি আমালৈ এইটো | ইহকিৰ জন্মৰ সময়ত, তেওঁৰ এশ বছৰ বয়স কি কাম কৰিলা? তুমি যে মোক, আৰু মোৰ | ৬ আছিল। পায়ে চাৰাই কলে, ঈশৰে মোক ম্যক এনে মহাপাপ কৰিলা, ময় নে। | হলে; আৰু শনবিলাক প্ৰতিনেও মোৰ তোমাৰ কি দোৰ কৰিলে? তুমি মোলৈ কৰিব। • বিষয়ে হাঁহিব। তেওঁ আৰু কলে, ১০ নলগা কৰকৰিলা। অবীমেলকে অব্ৰাহামকআৰ। বোৰক পিয়া দিব, এনে কথা অব্ৰাহামিক কোনে কলে, তুমি কি দেখি এনে কাৰ্য্য কৰিল? কব পাৰিলেহেঁতেন? কিয়নো ময় এতিয়া তেওঁৰ ১১ তেতিয়া অব্ৰাহামে কলে, স্বপেই এই ঠাইত | বুড়া কলিত তেওঁলৈ এটা পুত্ৰ প্ৰসৱ কৰিলো। লৈ অয় নাই, এতেকে মোৰ তিহাৰ | | ৮ পালেৰ বন হলত, পিয়াহ এভূৱালে; কাৰণে, ইবতে মোক বধ কৰিব, ইয়াকে ময় | আৰু ইহাক পিয়াহ এডুউৱা দিনা, অব্ৰাহামে ১২ তাৰিছিলো। আৰ বাৱিকে তেওঁ মোৰ ভলীও | বড় ভোল পাতিলে। পাছে চাই, মিৰীয়া
- তেও মোৰ পিতুৰ জীয়েক, কিন্তু মোৰ | হাগাৰে আব্ৰাহামলৈ প্ৰসৱ কৰা পুত্ৰই পাৰি-
যা মীকে নহয়; এতেকে তেওঁ মোৰ তিতা |১০ হাল কৰা দেখিলে। তাতে তেওঁ অব্ৰাহামককলে,
- ল। ঈশ্বৰে মোক আপোন পিতুৰ ঘৰৰ পৰা], তুমি এই বেলক আৰু এইৰ পুতেকক খেদি
মণ কৰোৱা কলিত, ময় তেওঁক কৈছিলো, দিয়; কিয়নো মোর পুত্র ইহাকে সৈতে তুমি মোলৈ এই অনুগ্রহ করিব, যে, যি যি | ১১ এই বেটীর পুতেক উত্তরাধিকারী নহব। এই ঠাইলৈকে আমি যাও, সেই সেই ঠাইতে মেরি | কথা শুনি আব্রাহামে পুতের নিমিত্তে অতিশয় ॥ বিষয়, তেওঁ মোৰ ককাই, এই বুলি কব। পাছে| ১২ অসন্তুষ্ট হল। কিন্তু ঈশরে অহমিক কলে, অৰীমেলকে মের, হাগ, গরু, আৰু বন্দী বেটীকে | লৱালৰ আৰু তোমার সেই বেটীর কারণে সেই যনি ব্রাহাম দিলে, আৰু অব্রাহামর কাৰ্যা | কথা তুমি অসভ নহবা; চাই তোমাক ১৫ চারকো এতোটাইদিলে। আৰু অবীমেলকে কোৱা সকলো কথা তুমি শুন; কিয়নো ইচ- স, দেখ, যার দেশখনেই তোমার আগত হা পরাহে তোমার বংশ তোমার বুলি আছে; তোমার কুরে যত্নে ভাল দেখা, ততে| ১৬ বিখ্যাত হব। আৰু সেইবোৰ পুতেক তোমার । আৰু তেও চারাকে কলে, দেখা, তোমার সন্তান হোৱা হেতুকে, ময় তার পরও এক জাতি কয়েক ময় এক হাজার রুপ দিয়ে; তোমালৈ | ১৪.উপ করিম। তাতে অৱাহামে নিচেই পুৱাতে যি যি খছিল, সেই সকলোরে নিমিতে সেয়ে | উঠি, পিঠা, আৰু পানীরে ভরা এটা মোেট লৈ, তোমাৰ চকর আবরণাপ হব; ইয়াসকলো হাগার কাকততুলি, আৰু লৰাকে৷ সোধাই কি, বিয়ে তোমার বিচার নিষ্পত্তি করা হল। তাইক বিদায় করিলে; তাতে তাই গুচি গৈ বের ১৭ পাছে, তাহামে ঈশর আগত প্রার্থনা করি- | ১৫ চেব অৰণ্যত জমি ফুরিলে। পাছে সেই মোটর কা, ৰ অৰীমেলক, তের ভর্ষিক, আৰু | পানী কালত, হাগারে এটা কোপাৰ তলত লরা রে দলীতকে সন্তু করিলে; তাতে নিহতে| ১৬ এড়ি খৈ, নিয়ে তার সম্মুখর পর এক কড়ি c. A. B. 4. 0LD TEST. 17 1
