পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/১৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

১৩; ১২-১৪;২৫।] আতিক। ১২ইজনে সিনৰ পৰ পৃথক হল। অব্ৰাম ফনান | যা, চৰোমীম,॥া, আৰু বিল অৰ্থাৎ | দেশতে থাকিল, কিন্তু লোট সেইসমৰ্থলেৰ নগৰ-1 ১ চোৱৰৰ বইওলাই গৈ, এল কদৰ্শায়েমিৰ বিলকিত থাকিল, আৰু আপোন তা লৰাই T , গয়ীৰ তিদিয়ল ৰা, চিনাৰ অয়াল ১৩ লৰাই চদোমৰ ওচৰ পালে। সেই চদাময়। | ৰয়, আৰ চিৰৰ অৰিয়োক তাৰ অহিতে লোকবিলাক যিহোৱাৰ দৃষ্টিত অতি দুষ্ট অ| চিমীম উপত্যকাত বেহু পাতি যুদ্ধ কৰিলে; ১৪ পালি আছিল। আমৰ পৰ লৈটি পৃথক [ চাৰি অন বাই সেই পাঁচ জন লগত যুদ্ধ হৈ যোৱৰ পাছে, যিহোৱাই অৱমিক কলে, ১• কৰিলে। সেই চিন্দীম উপত্যকাত শিলাতুৰ তুমি এই যি ঠাইত আছা, এই ঠাইৰ পৰা বহু পুং আছিল; তাতে চদোম ৰজা আৰু আপোন চকু তুলি, উত্তৰ, দক্ষিণ, পূব, অ| | যমোৰা পলাই যাতে তত পলি; ১৫ পশ্চিমলৈ চোৱ; কিয়নো তুমি এইযি গোটেই। আৰু অৱশিষ্টবিলাক লে, পৰ্বতলৈ পলাই ধন দেশ দেখি, ইয়াক ময় তোমাক অ| ১১ গল। আৰু বিলাকে চদোমৰ আৰু ঘমো- তোমাৰ বংশকে সাকালৰ নিমিত্তে দিম। ৰি সকলো সলতি আৰু খোৱ বৰকো লৈ ১০ আৰু ময় তোমাৰ বংশ পৃথিবীৰ ধুলিৰ নিচিনা] ১ গ্ৰন কৰিলে। তাত বাৰুে সিহতে চলম- | অসংখ্য কৰিম; তাতে কোনোৱে যদি পৃথি- নিবাসী অত্ৰাম্য ভতিজা পুতেক লোটক, আৰু বীৰ বুলি গণিব পাৰে, তেন্তে তোমাৰ বংশকো। ১৬ তেওঁৰ আট সম্পত্তিকে লৈ গল। তেতিয়া ১৭ গণিব পাৰিব। উঠা, এই দেশৰ দীঘে পথালিয়ে।' পলাই ৰা পোৱা এজনে আহি, ইত্ৰীয়া অত্ৰ- ফুৰা; কিয়না ইয়াক ময় তোমাকেই দিম। মক বাৰ্তা দিলে; সেই সময়ত তেওঁ ইকোল ১৮ তেতিয়া অমে আপোন তাৰ তৰি গৈ গৈ, | আৰু অন্যেৰ নায়েক ইমাৰীয় মমিৰ এলেন হিত্ৰোণত থকা মমি এলোন গছবিলাকৰ। গবিলাকৰ ওচৰত নিবাস কৰিছিল, আৰু চৰত নিবাস কৰিলে, আৰু সেই ঠাইতে | বিলা অমিৰ নিয়ম বা সহায় আছিল। তেওঁ যিহোৱাৰ উগণে এটা যজ্ঞবেদি নিৰ্মাণ] ১০ তেতিৰ অমে আপোনাৰ ভতিজা পুতেকক কৰিলে। নিয়াৰ বাৰ্তা শুণিলতেই, তেওঁৰ ঘৰ-পা তিনি শ অঠেৰ জন শিক্ষিত লোকক উলিয়াই অৱৰে আপোনাৰ চতি গুকে টক। লৈ, শত্ৰুৰেৰ পাছে পাছে দানলৈকে খেদি ক্ষা , আৰু চেক | ১৫ গল। পাছে ৰাতি তে আৰু তেওঁৰ শীৰলাক | সাদা হোৱা। বিভক্ত , শক্ৰবাৰ আক্ৰমণ কৰি ঘটালে, পাছে চিনাৰ অফিল , ইল্লচৰৰ | আৰ দলেৰ ধাওফালে থকা বোলৈকে অৰিয়েক , এলম, কদলয়োমৰ ,T৬ সিহঁতৰ পাছে পাছে খেদিলে। আৰু তেওঁ গোমীম তিদিয় ৰায় দিনত এনে হল, যে, সেইসকলো সম্পত্তি, আৰু তেওঁৰ গতি পুতেক ২ তেবিলাকে চদোম বিয়া , যোেৰাৰ | লোও তেওঁৰ সম্পতিকে, আৰু তিত মা- বিৰ্চা বয়া; আমাৰ চিনাব ৰয়া, বেয়ীৰ বোৰ। লোকবিলাককো ওতোটাই আমিলে। ' সিমেৰ বী, আৰু বিল অৰ্থাৎ চোৰৰা ১ এইৰুপে তেওঁ কলায়েমৰক আৰু তেওঁৰ লগ- •াৰ সৈতে ৰণ কৰিলে। যি চিলীম উপ-| বীয় ৰজবিলাকক ঘটাইটি আতে, দো- তা এতিয়া লবণমুড় হল, সেই উপত্যকাত। মৰ যাইতেৰে সৈতে সাং কৰিবলৈ, চাৰি লিক সকলোৰে গোট খাইছিল। এও |: উপত্যকা অৰ্থাৎ ৰজাৰ উপত্যকালৈকে ওলাই বিলাকে ধৰিবহলৈকে কদৰ্লায়েমিৰৰ অধীনে। ১৮ গল। আৰু চালের বল মকছেদকে পিঠা থাকি,এয়োদশ বহরত বিদ্রোহী হৈছিল। আৰু | আর এস আমিলে; তে সর্বোপরি তুশি হরত কদর্শায়েমির বাইআপোনার। ১৯রর পুরোহিত। তেও অব্রামক অর্ধাঙ্গ লগীয়া কাবিলাকে সৈতে অহি, অরো.] করি কলে, বৰ্গ আৰু পৃথিবীর অধিকারী সর্বো- কত বারীয়াহঁতক, মত গীয়াইতক, পরিবরয় পরা অব্রাম আশীর্বাদপ্রাপ্ত হওক; ফরিয়মিত এমীয়াংতক, আৰু অপো-[অর তোমার শত্ৰুবোৰক তোমার হাতত সমর্পণ লাফ চেয়ীর পর্বতত দেরীয়াতক, অর-| করা সর্থেীরি দশরে ধন্য হওক। তেতিয়া গ্যর চাত থকা এলপাৰণলৈকে সকলোকে অব্রামে সকলো বর দহ আগর একাগ তেওঁক পরা করিলে। পাছে লিবিলাকে উভটি২ি১ দিলে। পায়ে চুদেমির রজই আমিক কলে, মিন-নিশা অর্থাৎ কাদেলৈ আহি, অমলে-L. তুমি মানুহবোৰ মোক দিয়া, সলৰিবিলাক কীয়ার সমুদায় দে আৰু চিচেনতাম-হলে তুমি লোৱা। তাতে অব্রামে চদোম রাক T একা নিরীয়াতক্টো পরায় করিলে। কলে, ময় বৰ্গ আৰু পৃথিবীর অধিকারী সর্বো- তীতে দাম , যশোরায় যা, আমার |পর যিহোৱাৰ গামেরে হাত সানি