দ্বিতীয় বিবৰণ। অৰ্থাৎ মোচিয়ে লিখা পখম পুক। • ৰ । ১.. মোচিয়ে কোয়েল ইতিহাস। নিচিন আধিক হৈছ। তোমালোক পাছে মোচিয়ে যৰ্মনৰ সিপাৰে অৰণত, ওপৰপিতৃবিলাকৰ ৰ যিহোৱাই বৰ্তমান চৰ সসখতাবাত, পৰিণ, আৰু তোফল, কৈয়ে তোমালোকক হাজাৰ গুণে বৃফিৰেকি; লবন, চেনো, ও দী-খবৰ মাৰু ঠাইত | আৰু তেওঁ তোমালোকক কোৱাৰ দৰেই তো- গোটই ইস্ৰায়েল এইবিলাক কথা কলে।| ১২ লোকক আশীৰ্বাদ কৰে। ময় কেনেকৈ অৰুলে চমীৰ পৰ্বতেদি হাৰেৰ পৰা কাদেচ-বৰ্ণে তোমালোকৰ ইমান বোৰ, আৰু আৰু বিবাহ ৰালৈ এঘাৰ দিনৰ বাট। ইমোৰীয়াবিলাকৰ | ১৩ সহিব পৰিমও তোমালোকে আপোন আপোন টবোননিবাসী ৰচীনেক প্ৰহাৰ কৰ,আ। ফৈদৰ মাবত জানান, বুড়িমান, আৰু মাৰ অ নিবাসী চিনিৰ ৰজ ওগক ইম্ৰেয়তি বলা লোকবিলাকক বাচি লোৱা; ময় সিবিলা- • প্ৰহাৰ কৰাৰ পাছে, ইস্ৰায়েলৰ সন্তানবিলাকৰ | কক তোমালোকৰ ওপৰত মূল মানুষ পাতি। , নিমিত্তে যিহোৱাইমোচিক দিয়া আটাই আজ | ১০ মোৰ এই কথাত তোমালোকে উত্তৰ কৰি _ অনুসাৰে মোচিয়ে চল্লিশ বহৰৰ বহৰিৰ একাদশ | কৈছিল, তুমি যি কলা, আমি তাকে কৰা ভাল। মাহত মাহিৰ প্ৰথম দিন লিলিকক কথা কলে। ১৫ পাছে মা তোমালোকৰ কৈদৰ মুল মনু। ৫ ঘনৰ সিপাৰে মোৱাবৰ দেশত মোচিয়ে এই | বিলাকক, অনিৱন আৰু নাম বলা লোক ব্যৱস্থা বুঝাই কবলৈ ধৰিলে, আমাৰ ঈশ্বৰ। লৈ তোমালোকৰ দৈ অনুসাৰে তোমালোক যিহোৱাই হোৰেবত আমাক কৈছিল, তোমা ওপৰত লি মনি, অৰ্থাৎ সহপাতি, শতপত্তি লোকে এই পৰ্বতত বহুকাল থাকিলা; এতিয়াপাশপতি, দশপতি, অতি বিষয় পাতিলে। তোমালোকে মুখ বুই যাত্ৰা কৰ, আৰু ইমো-| ১৬ সেই কালত ময় তোমালোকৰ বিচাৰকাবিলাকৰ ৰীয়াহঁতৰ পৰ্বতীয়া দেশ, আৰু তাৰ এচ | এই আ কৰিছিলো, তোমালকে অপেনি অৰবি, পৰ্বতীয়া অঞ্চল, নিভূমি, দক্ষিণ অপোন তাইবিলাকৰ গোচৰ শুনি,দুইপ অল, আৰু সমুতীৰত, ও মহানদী | মাঝ মানুহ আৰু তাৰ এই আৰু তাৰ লগত নদীলৈকে কমনীয় দেশ আৰু লিবানোত। ' (কা বিদেশীৰ মাঝতো নায়পে বিচাৰ কৰি। ৮লোমোৱ। দেখা, ময় সেই দেশ তোমালোকৰ! ১০ তোমালোকে বিচাৰ কাৰো মুখলৈ নো; আগত ৰাখিছে; তোমালো ওপৰপিত সৰু বা বড়ৰ কথা সমানে শনিবা; আৰু মানুহৰ অব্ৰাহাম, কিক, যাকোবৰ, আৰু লিবি মুখ দেখি ভয় নেধাব; কিয়নো বিচাৰ; লাকৰ বিবংশকে যি দেশ দিবলৈ বিয়ে আৰু যি গোচৰ তোমালোকলৈ কঠিন হয়, বাই সেই ওৰপিতৃবিলাকৰ আগত শপথ | তাক মোৰ ওৰিলে অনিব, ময় তানিম।! কৰিছিল, তোমালোকে সেই দেশ সোমাই ১৮ সেইসময়ত, তোমালোকে কৰিব লগীয়া কাৰ্য্যৰ কি অধিকাৰ কৰা। সেই কালত ময় তোমা-[ বিয়ে ময় আ কৰিছিলো। লোক এই কথা কৈছিলে, তোমালোকৰ। | ১৯ পাছে আমি আপোন ৰ যিহোৱাৰ আ • ময় অকবেব নোৱাৰে; তোমালো। অভুলাৰ, হোৰেৰ পৰ যাৱা কৰি, আ শ, যিহোৱাই তোমালোকক বৃফিৰিলে;1 তোমালোকে দেখা সেইভাৰ আয়ান গো- অ দেখা, বৰ্তমানে তোমালোক আশিৰ! ৮ই অৱণৰ মাৰেদি যাৱা কৰি মোৰীয়াইড 14
