১৫; ২৮-১৬; ১৪।] গণনাক। ১৪১ নী প্ৰহৰীয় ছাগলী উৎসৰ্গ কৰিব। আৰু | কো চক্ৰান্ত। যিহোৱাৰ সাতে সেই লোকে ভুলক্ৰমে পাপ ৰাত, সেই ভুল কৰা লোক প্ৰায়শ্চিত্ত কৰিব-১৬ পাছে লেবীয় পৰিনতি, কাতৰ নাতিয়ে, লৈ পুৰোবিতে তাৰ নিমিতে প্ৰায়শ্চিত্ত কাৰ্য * ৰিৰ পুতেক কোৰাহ, আৰু ৰেণৰ ২৯ কৰি; তাতে তাক মা কয় হব। ইস্ৰায়েল, সানবিলাকৰ মাকৰ,ইলীয়াবৰ পুতেক দাম সনবিলাকৰ ৰাতীয় বা সিবিলাকৰ মাৰত | আৰু অৰীম, আৰু পেলতৰ পুতেক এনে এল কৰা বিদেশ হওক উভয়ৰে নিমিত্তে, ২ইস্ৰায়েলৰ সনিৰিলাৰ মাঝৰ দশ লাশ যে কোনো কাৰ্য কৰা লোৰ অৰ্থে একেটা অন মণ্ডলীৰ অ আৰু সমাজভু নাম বলা • বিবি। কি দেশীয় কি বিয়ে যি! নোক লগত লৈ, মোচিৰ বিয়ে উঠল। মানুষ কৰে বুলি পাপ কৰিব, সি যিহোৱক ৩ সিহঁতে মোচি আৰু হাৰোণৰ বিৰু োেেট আপন ৰ হব; সেই মানুষ আপোন লোক। খাই তেওঁবিলাক কলে, তোমালোকে আপোনা- ৩১ বিলাক মাৰ পৰ উহু কা। কিয়নো বিলাৰ পদ বড় বুলি মানি; কিয়নো লি যিহোৱাৰ বাক্য যয়ন কৰিলে, আৰ গোই মণ্ডলী প্ৰতিনেই পৰি, আৰু ঙেৰ আ ল কৰিলে; অৱশ্যে সেই যিহোৱা শিবিলা মাঝাছে; তেন্তে তোমা- মা উ কৰ হব, আৰ তাৰ দোষ ভাৰ। | লোকে কিছু যিহোৱাৰ সমাৰ ওপৰত আেন- গাতে থাকিব। • বিলাকক ওখ কছি। তেতিয়া মোচিয়ে তাকে ও অটিনায়েতবসবোয়তে তালাত। বলি উড়ি হৈ পড়িল। আৰু তেও কোহক | আছিল, তেতিয়া সিবিলাকে বিশ্ৰামনিতনেক আৰু তাৰ গোটেই দলক কলে, যিহোৱাৰ লোক ৩০ এৰ বোটল পালে। আৰু যিবিলাকে তাক খৰি। কোন, অ কোন পৰিত্ৰ, যিহোৱাই তাৰ বোটল পাইছিল, সিবিলাকে মোচি, হাৰোৰাতিপুৱাই অনাব, আৰু তাৰু আপোনাৰ ওচৰ আৰ গেইমণ্ডলীৰ আগলৈ তাক আনিলে। | চপাব; তেও যাকে মনোনীত কৰিব, তাকে ৩ আৰু সিবিলাকে তাক বন্ধ কৰি ৰাখিলে;T * আপোনাৰ ওচৰ চপাব। যে কোৰ, আৰু | কিয়নো তালৈ কি কৰা উচিত, সেয়ে ঠিককৈ ও তোমাৰ গেটেই দল, এই কাম কৰা; তোমা- • গ্ৰাণিত হোৱা নাছিল। পাছে যিহোৱাই লোকে আঠা-ধৰা লৈ, ভাত জুই দি, কাইলৈ যেদিক কলে, সেই মানুষ প্ৰাণদণ্ড অৱশ্যে যিহোৱাৰ আগত তাৰ ওপৰত ধূপ দিব; তাতে ব লাগে; গোটেই মওলীয়ে তাক ছাউনিৰ যিহোৱাই যাক মনোনীত কৰিব, সেই মানুহে হিৰলৈ নি শিল দলিয়াই বধ কৰিব। তেতিয়া, পবিত্ৰ ব; হে লেবীৰ সন্তানবিলাক, তোমা- বিহোৱাই মোচি আকা কৰাৰ দৰে, গোটেই | লোকে আপোনাবিলাকক বড় বুলি মামি। মতলীয়ে তাক হাউৰি বাহিৰলৈ লৈ শৈ, সি পায়ে মোচিয়ে কোৰক কলে, হে লেবীৰ | মাকৈ, তালৈ শিল দলিলে। ৯ সানবিলাক, মোৰ কথা শুনা; ইলালেৰ | , পাছে যিহোৱাই মোচিক কলে, তুমি ইত্যা ঈগৰে যে তোমালোক ত্ৰায়েলৰ মণ্ডলীৰ পৰ সেল, সানবিলাকক কোৱ, সিবিলাকক এই পৃথক কৰি, যিহোৱাৰ আবাসৰ দাস অ দিয়; সিবিলাকে পুৰুষানুক্ৰমে আপনি কৰিবলৈ, আৰু মণ্ডলীৰ আগত থিয় হৈ আৰ আপোন কাপড় চুকত আমিবলৈ সুতাৰ খোপা | পৰিচৰ্যা কৰিবলৈ আপোনাৰ ওচৰ চপাই সালো, আৰু আপোন আপোনকাপড়, চুকত | ৰাখিছে, ই জানো তোমালোকৰ মানত সৰু লগৰলপতি নীল বয় ফিতালগাও।] ১• কথা? তেওঁ তোমাৰ আৰু তোমাৰে সৈতে
- তোমালোকে যেন সেইকোপা দেখি, যিহোৱাৰ। তোমাৰ ভাই লেবীৰ সন্তানবিলাকক আপোমাৰ
বিলাক সেৱৰ কৰি পালন কৰা, আৰু ওচৰ চপাই ৰাখিছে তথাপি তোমালোকে আপোনাৰ যি মন আৰু চকুৰ পাতে চলি | ১১ পুরোহিতৰ ৰাবলৈকো চেষ্টা করিছ নে? এতেৰুে তোমালোক ব্যকিারী হৈছিল, সেই মন আৰু | তুমি আর তোমার গোটই দলে যিহোৱাৰ • পা যেন আৰু মচলা, কিন্তু মোৰ সকলো | বিরুদ্ধে গোট খাই; হারেণ নো কোন, যে, এ ৱিৰি পালন করি,,আপোন ইর। তোমালোকে ওের অহিতে কিছ; পাছে মা- উণে যেন পবিত্র হোৱ, এই নিমিত্তে তোমা | চিয়ে ইলীয়াৰৰ পুতেক দাংমক আৰু অৰীৰামক লোকলৈ সেইথোপা হব। তোমালোকৰ। মাতিবলৈ মানুহ পঠালে; কিন্তু সিবিলাক যিহোবার ফিতে, যি নাই তোমালোকক। ১৩ কলে, আরি নেয়াও; তুমি আমক অরণ্য দেশর পর উলিয়াই আদলে, ময়েই। মানিবলৈ দুখ মধু ৰোৱা দেশ পর। আনিছ ষোল সেই দ্য যিহোৱ; ম তোমা-| এ আনে। সৰু কথা। তুমি সদায় আমার লোক যিহোৱা।
- ১৪ ওপাত অখির করি এবি নে। সকল
i
