লীয়া পুস্তক। [৩; ২৩-২৪; ৬। দুখীয়া আৰু ৰিদৰ্শৰ নিমিত্তে ভাক এড়ি যাবা; তোমালোকে যি যি উপহাৰ দিয়া, সেইৰেৰ ময় তোষালোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা। • বিৰে, অয়িকৃত উপহাৰ, অৰ্থাৎ মিলি, ১৩,২০ পায়ে যিহোৱাই মোঠিক কলে, তুমি স্ৰা-1 # নৈবেদ্য, মৰ্থক বলি, আৰু পেয় মেলৰ সমবিলাকক কোৱা, সন্তম যাৰ প্ৰথম নৈব আপোন আপোন দিন উৎসৰ্গ কৰি- দিন তোমালোকৰ সম্পূৰ্ণ বিশ্ৰাম বিশ্ৰামদিন, | বলে, তোমালোকে পবিত্ৰ সতা বুলি কোষণা শিদ বাই সোৰণ কৰে দিন, আৰু | কবি কাজী যিহাৱাৰ পৰ্ব এইবিলাক। ৫ পবিত্ৰ মাহব। সেই দিন তোমালোকে কোনো | ৩৯ সৃতি উৎপা হোৱা শল্য চপোৱাৰ পাছে, ব্যোয়ৰ কৰ্ম নকৰিবা, আৰু, ছামালোকে। সম মৰি পঞ্চদশ দিনাৰ, পৰা সাত দিন . যিহোৱাৰ উদ্দেশে অশ্বিকৃত উপহাৰ উৎসৰ্গ | তোমালোকে অৱশ্যে যিহোৱাৰ উদ্দেশে উৎসৱ কৰিব। পালন কৰিব; প্ৰথম দিন সম্পূৰ্ণ বিশ্ৰাম ২৬,২৭ আৰু যিহোৱা মোচিক কলে, সেইসপ্তম। বিশ্ৰামদিন, আৰু মম দিনাও,সম্পূৰ্ণ বিশ্ৰাম মাহৰ দশম দিন অৱশ্যে প্ৰায়শ্চিত্তৰ দিল বি;]৪• বিশ্ৰামদিন। অ প্ৰথম দিন তোমালোকে সেই দিন তোমালোকৰ পবিত্ৰ স হব, আৰু সুৱনী গহৰ গুট, খ গ পাত, ঋনপীয় তোমালোকে অপোন আগত প্ৰাণ দুঃখ গহৰ ভাল, অৰু জুবীৰ পাৰত থকা বাইচী গছ দিব, আৰু যিহোৱাৰ উদ্দেশে অগ্নিকৃত উপহাৰ। লৈ, তোমালোকৰ ঈশৰ যিহোৱাৰ আগত সাত ২৮ উৎসৰ্গ কৰিব। আৰু যেই দিন তোমালোক। দিন অনিল কবি। আৰু তোমালোকে বহৰ কোনো প্ৰকাৰ কাম নকৰিব; কিয়নো তোমা | বছৰে সাত দিন যিহোৱাৰ উদ্দেশে সেই উৎসৱ লোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ আগত তোমালোকক | পালন কৰিব; এয়ে তোমালোকৰ পুৰুষানুক্ৰমে প্ৰায়শ্চিত্ত কৰিবলৈ সেয়ে প্ৰায়শ্চিত্তৰ দিম হব।। পালন কৰিব শীয়া চিৰস্থায়ী বিধি; সপ্তম ২৯ কিয়নো যি কোনোৱে সেই দিন আপোন | মাহত তোমালোকে সেই উৎসৱ পালন কৰি। প্ৰাণক দুঃখ নিদিব, তাক আপোন লোকবিলা-২ ময় ইস্ৰায়েল ম্যানবিলাকক মিয়ে দেয় না। ৩• কৰ মাবৰ পৰ। উম কৰা হব। আৰু যি কোনো উলিয়াই অনা সময়ত যে পাত বা ফাই লোকে সেই দিন কোনো প্ৰকাৰ কাম কৰিব, | ছিলো, তাক তোমালোকৰ বিংশই মানিব্য ময় তাক তাৰ লোকবিলাকৰ মাৰুৰ পৰা বিনষ্ট | নিমিত্তে, তোমালোকে সাত দিন পৰা বাস ৩১ কৰিম। তোমালোকে কোনো প্ৰকাৰ কাম নক কৰিব,হায়েল বশত ওপৰ সকলোৱে পৰা ৰিব; এয়ে তোমালোকৰ আটাই নিবাস। বাস কৰিব; ময় তোলাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা। ঠাইত পুৰুষানুক্ৰমে পালন কৰিব লগীয়া চিৰ-| তেতিয়া মোচিয়ে কালেৰ শনবিলাক ৩২ হায়ী বিধি। সেই দিন তোমালোেকৰ কৰ্ণ। যিহোৱক সকলে পৰ্বৰ কথা মালে। বিখমৰ বিশ্ৰামদিন বি; তোমালোকে অপিনি প্ৰদীপ, দৰ্শনপিঠা, ঐ নাৰ নিল কা আপোন প্ৰাণক দুধ দিব; সেই মাহিৰ নবম | আমি বিষয়। বিধি। দিনা সভা কালত, এক সারি পরা আন সভা- লৈকে তোমালোকে অপোনাবিলার নেই|১০ • পায়ে যিহোৱাই মোকি কলে, সদায় বিশ্রামদিন পালন করি। | প্রদীপ মলাই পোহৰ কবির নিমিয়ে, ৬৩,৩০ আৰু যিহোৱাই মোচিক কলে, তুমি ইস্রা-। | দি উলিওৱা ৱিতর এর নির্মল তেল যেলা সন্তানবিলাকক কোৱা, সেই সওম মাহর। • তোমার ওলৈ আনিবলৈ, তুমি বানর • পঞ্চদশ দিনার পর সাত দিনলৈকে যিহোৱার] ৩লনবিলাকক আর কন্যা। পাকা করা জরুর ৩৫ উদেশে পাপ হব। প্রথম দিন পবিত্র সত fতত সালির চক আগতকা একে হব; সেই দিন তোমালোকে কোনো ব্যৱসায়ৰ বঅর বাহিরে, হায়ণে যিহোৱাৰ আগত শো- কর্ম নকৰিব। সাত দিনলৈকে যিহোৱাৰ উদে বুলি আৰু ৰাতিপুৱা নিতে নিতে তাক মৃত শে অগ্নিকুত উপহার উৎসর্গ করিব; অষ্টম দিন। | কৰি থব; এয়ে তোমালোকে পুরুষমে পালন তোমালোকর পবিত্র সভা , আৰু তোমা' কাকে | ও কবি গল্প চিরন্থী বিধি। তো যোণর যিহোৱার উদ্দেশে অগ্নিকৃত উপহার উসর্গ দীপাধারর ওপর বিহোৱাৰ সমুখত, নিহত করিব; সেয়ে ধর্ষসন্স; সেইদিনা তোমালোকে। নিত্যে সেই প্রদীপবোর মৃত কৰি থব। কোনো ব্যৱসায়ৰ কৰ্ম্ম নকৰিব। ৫ আৰু তুমি মিষ্টি আচারি লৈ, বারটা পিঠা ৩ যিহোৱার বিশ্রামবাবিলার বাহিরে, আৰু তুত তাও দিব; প্রত্যেক পিঠাতা দ তোমালোকে যিহোৱার উদ্দেশে যি যি দান। তার দাগ আরি। পায়ে তুমি দিয়া, প্রতিভা সিদ্ধ করিব অর্থে, আৰু ই-[ শাড়ি টাকৈ দুখারি করি, মতে এনেই দিবর অর্থে যিহোৱার উদ্দেশে। লোর মেধার পরত লইবোর রাখি। 12
