বেীয়া পুস্তক। [১০; ৩-১১; ৫। ৩ কৰিলে। তেতিয়া মোচিয়ে ৰাশেক কলে, | ১৪ আৰ পালে। আৰু দোলনীয় উপহাৰ যি যিহোৱাই ইয়াকে কৈছিলেই, বোলে, যিবিলাক মিঠ, আৰু উত্তোলনীয় উপহাৰ যি সে গাছ মোৰ ওচৰ চাপিব, সিবিলাকৰ মাত ময় | পিল, কি তুমি তোমাৰ পো ীবিলাকে পবিত্ৰীকৃত হম, আৰু ইস্ৰায়েলৰ সকলো লোকৰ | সৈতে কোমা খচি ঠাইত তো কৰি; আগত গৌৰৱান্বিত হম; তাতে আৰো অবাক | কিয়নো ইস্ৰায়েলৰ সন্তানবিলাৰ মালা ৪ হৈ থাকিল। পাছে মোচিয়ে আৰোৰ দদায়েক বলিৰ পৰ, তাক তোমাক আৰু তোমাৰ সন্তান- উলীয়েলৰ পুত্ৰ মীচায়েল আৰু ইলীচাফাক | বিলাকক পাব লগীয়া ভাগ বুলি দিয়া হল। মাতি নি কলে, তোমালোকে ওচৰলৈ গৈ| ১৫ অগ্নিকৃত উপহাৰ অৰ্থে দিয়া তেলখিৰিয়ে তোমালোকৰ জাতি দুজনক তুলি, পবিত্ৰস্থানৰ। সৈতে, উনোলনীয় উপহাৰ যি সে পাছগিৰ, সমুখৰ পৰ ছাউনিৰ বাহিৰলৈ লৈ যোৱা। আৰু যিহোৱাৰ সমুখত দোলনীয় উপহাৰ ৫ তাতে লিবিলাকে মোদিৰ অজ্ঞা অনুসাৰে, ওচ অৰ্থে দোলাবলৈ দোলনীয় উপহাৰ যি আমি, ' ৰলৈ গৈ, অৰক বহে সৈতে সিবিলাকক তাক আনিব লাগিব; যিহোৱাৰ আকাৰ দৰে। ৬ তুলি ছাউনিৰ বাহিৰলৈ লৈ গল। পাছে সেয়ে তোমাৰ আৰু তোমাৰ সন্তানবিলাকৰ মোচিয়ে ৰেণক আৰু তেওঁৰ পুত্ৰ ইলিয়াৰ | চিৰস্থায়ী অধিকাৰ।। ও থামক কলে, তোমালোক যেন মৰা| ১৬ পাছে মোচিয়ে পুৰুষাৰ্থ কৰি, পপাৰ্থক নপড়া, আৰু গোটেই মণ্ডলীলৈ যেন তেওঁৰ ক্ৰোধ | বলিদানৰ অৰ্থে দিয়া ছাগটো বিচাৰ কৰি প্ৰৱালিত নহয়,এইনিমিত্তে তোমালোকোপোন দেখিলে, যে, তাক পুড়ি ভয় কৰ। ল; তাতে আপোন মুৰৰ চুলি যুকলিকৈ নেৰাখিব, আৰু তেওঁ ৰোণৰ অৱশিষ্ট পুত্ৰ ইলিয়ায় অকি আপোন আপনি কাপড় নোলিব; কিন্তু খামিৰ এই গানলৈ জন্ধ হৈ সিবিলাকক ফলে, যিহোৱাৰ ক্ৰোধাগ্নি অলৰ কাৰণে তোমা-১ তোমালোকে সেই পাপাৰ্থক বলি পবিত্ৰস্থান লোকৰ ভাই গোটেই ইস্ৰায়েল বংশইকন কোনো ঠাইত কিয়নে নকৰিলা; কাৰণ মেয়ে • কৰোক। আৰু তোমালোক যেন মৰা নপড়া, অতি পবিত্ৰ, আৰ মণ্ডলীৰ অপৰাধ বৈ যিহোৱাৰ এই নিমিত্তে সাক্ষাৎ কৰ। তাৰ দুৱাৰৰ পৰ | সমুখত সিবিলাকক প্ৰায়শ্চিত্ত কৰিব অৰ্থে তাক বাহিৰ নহব; কিয়নো, তোমালোকৰ গীত] ১৮ তোমালোক দিয়া হল। দেখা, পবিত্ৰামৰ যিহোৱাৰ অভিষেকাৰ্থক তেল আছে। তাতে ভিতৰলৈ তাৰ তেজ মিয়া নল; মোৰ আজ সিবিলাকে মোচিৰ বাক্য অনুসাৰে সেই দৰে | অনুসাৰে তোমালোকে অৱশ্যে তাক পবিত্ৰধানত কৰিলে। ১৯ ভোজন কৰিব লাগিছিল। তেতিয়া হাটেলে ৮৯ পান যিহোৱাই হারোক কলে, তোমা মোচিক কলে, দেখা, সিহঁত দুটাই আিিযহো- লোৰু মরা নপড়িবর নিমিত্তে, তুমি বা তোমারে ব্রার উদ্দেশে আপোন পপার্থক বলি আর সৈতে তোমার পুত্ৰবিলাক সাক্ষাৎ কর। তামুত আপোন হেমবলি উৎসর্গ করিলে; তথাপি সোমোৱা কালত, সাভারস বা সুরা পান নক মোলৈ এনে ঘটিল; যদি ময় আমি পাপার্থক বিরা; এয়ে তোমালোকে পুরুষানুক্রমে পালন বলি ভোম কৰিলোহেঁতেন, তেতে যিহোৱাই ১• কৰিব লগীয়া চিরস্থায়ী বিধি। আৰু তোমা | ২• তাত সন্তোষ পালেহেঁতেন নে? মোচিয়ে ইয়াকে লোকে যেন পবিত্র ও সামান্য বিষয়, আৰু শুনি সন্তুষ্ট হল। শুচি ও অশুচি বিষয়র প্রভেদ কৰিব পাৰিবা, ১১ আৰু মোচির রায় যিহোৱাই ইয়েলর | অচি অতি অত্র বিষ। সানবিলাকক দিয়া সকলো বিধির শিক্ষা পাছে যিহোৱাই মোচি আৰু রোণিক তোমালোকে যেন সিবিলাকক দিব পাৰিবা, এই কলে, তোমালোকে ইস্রায়েলর মানবিলা- অভিপ্রায়েই সেই বিধি তোমালোকক দিয়া হল। কক কোৱা, সকলো ভূচর পশুবেরির মাঝত এই ১২ পাছে মোচিয়ে হারোক আৰু তেওঁৰ অৱ ৩ বোর অঙ্ক তোমালাকে খাব পাৰিবা। পশু- শিষ্ট পুত্র ইলিয়ার ও থিম এই দুনকা বেরর মাৰত যি কোনো আর ধুর সম্পূর্ণরুপে কলে, যিহোৱাৰ অগ্নিকৃত উপহাবেরর অৱটি | দুফাল, আৰু ঘাঁহ পাঞ্চলে, তাক তোমালোকের ভ্য নৈবেদ্য লৈ গৈ, বেদির কোৰত খৰ| ৪ পারি। তথাপি ঘর পালা বা ধুর তুফান নোহাৱাকৈ ভোজন করিব; কিয়নো সে, | যোৱাবোৰৰ মাকত তোমাললাকে কোনোমতে ১৩ অতি পবিত্র। কোনো পবিত্র ঠাইত তা ভোজন | খাব লগীয়া পৰ এইবোর; উট, কিয়নো সি কৰিবা; কিয়নো যিহোৱায় অগ্নিকৃত উপহার ঘৰ পালে হয়, কিন্তু দলীয় রাখা হয়, ' বোরর মাৰত সেয়ে তোমার আর তোমার পুত্র- লি তোমালোকর পসটি; আৰু চান পন্ড, বিলাক পাব লগীয়া জগ; কারণ ময় এই | কিশো লিঃ ঘাঁহ পালয়, তথাপিকুলীয় 106
