পৃষ্ঠা:Sarboday.pdf/৩৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৫
সৰ্ব্বোদয়

সময় নাপায়।

 ধনীক দেখি এওঁলোকেও ধনী হব খুজে। ধনী হব নোৱাৰি দুখ কৰে আৰু খং কৰে। পিচত নিজৰ বিবেক হেৰুৱাই ভাল পথেদি ধন নোপোৱা বাবে কুপথেৰে পইচা উপাৰ্জন কৰাৰ কুপ্ৰয়াস কৰে। এই ৰকমে পইচা আৰু খাটনি দুয়োটা ব্যৰ্থ হৈ যায় বা দগা বাজিৰ কাজত ব্যৱহৃত হয়।

 বাস্তবতে সত্য শ্ৰম এয়ে যাৰ দ্বাৰা কোনো প্ৰয়োজনীয় বস্তু উৎপন্ন হয়। প্ৰয়োজনীয় বস্তু তাকে বোলা হয় যি মানুহৰ ভৰণ পোষণত লাগে। ভৰণ পোষণ এয়ে যাৰ দ্বাৰা মানুহৰ যথেষ্ট আহাৰ কাপোৰ মিলে আৰু যাৰ দ্বাৰা নীতিৰ পথত থাকি আজীবন সৎকৰ্ম্ম কৰিব পাৰে। এই দৃষ্টিত চালে বহু ডাঙৰ ডাঙৰ আয়োজনো অকাজ বুলিব লগা হয়। সম্ভবতঃ কল কাৰখানা খুলি ধনবান হোৱাৰ পথ গ্ৰহণ কৰাটো পাপ কৰ্ম্ম বুলি বুজিব লাগে। পইচা উপাৰ্জন কৰা মানুহ বহু পোৱা যায় কিন্তু তাৰ যথা বিধি ব্যৱহাৰ কৰা মানুহ কমেই পোৱা যায়। যি ধন উপাৰ্জন কৰোতে ৰাইজ ধ্বংস হয় সেই ধন অনাৱশ্যকীয়। আজি যি জনে ক্ৰোড়পতি ডাঙৰ ডাঙৰ আৰু অনীতিপূৰ্ণ সংগ্ৰামৰ কাৰণ তেওঁলোকো। বৰ্ত্তমান যুগৰ অধিকাংশ যুদ্ধৰ মূল কাৰণ ধনৰ লোভেই দেখা যায়।