পৃষ্ঠা:Ratneswar Bora Sadhu.pdf/২৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

অলপ পইচা ‘দিলেহে সোমাবলৈ দিম। ভেশছন ধৰি থকা বীৰবলে ক'লে বোলে মোৰ হাতত ফুটাকড়ি এটাও নাই। মই ক’ৰপৰা পা-পইচা তোমাক দিম? তেতিয়া দুৱৰীয়ে ক’লে বোলে ঠিক আছে, যাব খুজিছ যা; কিন্তু ঘূৰি আহোঁতে ৰজাৰ ওচৰত যিখিনি পাবি তাৰ আধা মোক দিম বুলি কথা দিব লাগিব। তেতিয়া বীৰবলে ক’লে বোলে মই সইত সইত তিনি সইত খাইছোঁ, মই ৰজাৰপৰা যি বস্তু পাওঁ, তাৰ আধা তোমাক দিমেই। সেইমতে বীৰবল ৰজাৰ ওচৰলৈ গ'ল। ৰজাক সেৱা জনাই ক'লে, ‘মহাৰাজ, মই খুব ধুনীয়া কবিতা আবৃত্তি কৰিব পাৰোঁ। শুনিবনে?’ ৰজাই বোলে শুনিম, গোৱা। বীৰবলে শুৱলাকৈ কবিতা আবৃত্তি কৰিলে। ৰজাই শুনি অবাক। ইমান ধুনীয়া! তাৰ পিছত বীৰবলক সুধিলে, ‘তোমাক এতিয়া কি পুৰস্কাৰ দিম?’ বীৰবলে বোলে একো নালাগে। ৰজাই বোলে নালাগিলে কেনেকৈ হ'ব। লোৱা লোৱা। তেতিয়া বীৰবলে কলে, ‘মহাৰাজ, দিব খুজিছে যদি এশটা বেতৰ কোবকে দিয়ক।’ ৰজাই ক’লে ‘বেতৰ কোব? এশটা?' বীৰবলে বোলে মই অকলে নলওঁ নহয়, দুৱৰীজনকো আধা দিব পাৰিব। ৰজাই আচৰিত হৈ বীৰবলৰপৰা গোটেই কথাবোৰৰ উৰহী গছৰ ওৰ ল'লে আৰু দুৰাচাৰ দুৱৰীক পঞ্চাশটা বেতৰ কোব দিয়ালে আৰু বীৰবলক অনেক পুৰস্কাৰ দিয়ালে। অকণিহঁত, দেখিলা বীৰবলে সন্ধিৰ বাহ বুদ্ধিৰে কাটিলে। তোমালোকে বুদ্ধিত বৃহস্পতি’ এই জতুৱা ঠাঁচটোৰ অৰ্থ শিকিবা আৰু সৌৰজগতৰ গ্ৰহকেইটাৰ নাম লিখি চিত্ৰ আঁকিবা।

(দৈনিক অসম, গুৱাহাটী, ১১ নৱেম্বৰ, ২০১৮ চন)

২৮ | মইনাহঁতলৈ মজা মজা সাধু কথা