পৃষ্ঠা:Ratneswar Bora Poem.pdf/৫৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

খুলি থৈছোঁ হৃদয়ৰ আটাইবোৰ খিড়িকী

খুলি থৈছোঁ মই
হৃদয়ৰ আটাইবোৰ খিড়িকী
তথাপি হোৱা নাই অনুভৱী নিশাৰ
স্নিগ্ধ জোনাকৰে আহিনৰ বুজা-বুজি

অথবা সাজিব পৰা নাই বেই এখনি
নোৱাব ধুৱাবলে’ জোনাকৰে দৰা-কইনা খেলি
য'ত হৃদয়ৰ বন্ধ্যাত্বৰ বেদখল
উচ্ছেদিত হ’ব মাদলৰ শব্দত তিতি-বুৰি
ৰাগি লগা মাতাল ৰাতি

এনেকৈয়ে বাঢ়কচোন হৃদয়ৰ পথাৰত
এখন লহপহীয়া সেউজীয়া ৰোৱানি
অথবা জোন-জোনাক তৰাৰ কোলাত
ৰাতি-দিন পোখামেলা
একোখন সুন্দৰ নাৰ্ছাৰী।

(পূৰ্বপ্ৰকাশঃ দৈনিক জনমভূমি, ০৪/১০/২০০৬)

এমুঠি বনকৰা কিংখাপ কবিতা ।৫৯