এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
কপৌফুল যেন ছোৱালীবোৰ
আঁহত পাত দুখিলা বুকুত বান্ধি
ম’বাইল ফোনত কথা পাতি
কেতিয়াবা বাইকৰ পিছত
কেতিয়াবা খোজকাঢ়ি
মোৰ দোকানৰ আগেদি
হাঁহি-মাতি তাল-ফাল কৰি
কপৌফুল যেন ছোৱালীবোৰ আহে আৰু যায়
মন গলে থাম্ছ আপ্ নহ'লে চকলেট খায়
সিহঁতক মই ভুলতো নকওঁ
মোৰ দোকানত মাহে মাহে
কিমান মানুহে উঠনা খায়
কিজানিবা শুকাই যায় সিহঁতৰ
সাগৰ নীলা চকুৰ অঞ্জন ঋতুৰ হাচনাহানা
অথবা যৌৱনৰ খৰস্ৰোতা নদীবোৰ
কপিলী ভৰলী সোৱণশিৰী
অথবা সুমথিৰা কোঁহৰ এযুৰি ওঁঠৰ উপত্যকা
ৰাগ ভৈৰৱীত পল্লৱিত শব্দৰ সুষমা
হাঁহিবলৈ দিয়া বান্ধৈ আমাৰতো সময় নাই
উকিয়াই উকিয়াই ৰেলগাড়ী গুচি যায়
ইষ্টেচনৰ মুখলৈ চাই
অ’ মোৰে চেনাইটি ঐ
মুখৰ হাঁহি
মুখৰ হাঁহি হৰিলে কোনে।
(পূৰ্বপ্ৰকাশঃ দৈনিক জনমভূমি, ৰঙালী বিহু আলোচনী, ২০১২ চন)
১৮। এমুঠি বনকৰা কিংখাপ কবিতা
