এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
অনুভৱ
ইচ্ছা কৰি বন্ধ কৰি থৈছোঁ
মোৰ হৃদয়ৰ
একেখনি ভগা দুৱাৰ
মন গ’লে সহস্ৰবাৰ
সজোৰে টুকুৰিয়াব পাৰি
চাবা দেই
তোমাৰ লিহিৰিপতীয়া আঙুলি
আলফুলীয়া পদুম ঠাৰি
কিন্তু
মৃত্যু যিমানেই সবল নহওক
এবাৰহে পাৰে টুকুৰিয়াব
মোৰ হাউলি থকা জীৱনত
নান্দীশ্লোক এবাৰহে গাব পাৰি
চিহ্নযাত্ৰা নাটকত।
(পূৰ্বপ্ৰকাশঃ অনুভূতি, শাৰদীয় আলোচনী, ২০০৯,
আজিৰ দৈনিক বাতৰি)
এমুঠি বনকৰা কিংখাপ কবিতা।১৫