এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(২৪)
পাৰিব।..... ভাল। আমি এতিয়া যাওঁ বাৰু। আপুনি এতিয়াই পুলিচত খবৰ দিব।”
বৰুৱাহঁতে ঘৰৰ অভিমুখে খোঁজ ললে আৰু কৃষ্ণকান্তই পুলিচত খবৰ দিবলৈ গ’ল।
বাটত বৰুৱাই অজিতক কলে, “এইটোৱেই মোৰ জীৱনত সম্পূৰ্ণ ভাৱে নিজ হাতেৰে লোৱা ‘কেচ’। ইমান দিনে পুলিচক সহায় কৰি আহিছোঁ। এইবাৰ পুলিচক সহায় খুজিব লাগিব। এই ‘কেচ’টো মীমাংসা কৰাত সফল হবই লাগিব।”
অলপ ৰৈ বৰুৱাই পুনৰ কবলৈ আৰম্ভ কৰিলে, জিতেন লহকৰৰ বিষয়ে বিশেষ একোৱেই জনা নগল কোনোবাই জানিলেও বিচাৰি উলিওৱা টান হব।
“বাৰু কাগজত বিজ্ঞাপন দিলে কেনে হব।
“তেতিয়া বোধকৰোঁ জানিব পৰা যাব। দি চাব পাৰা।” অজিতে কলে,
“তেনেহলে তুমি এতিয়াই গৈ আটাই কেইখন
কাগজতে বিজ্ঞাপন দি আহাগৈ। মই থানালৈ
গৈ দাসক লগ ধৰি আৱশ্যক হলে সহায় দিয়াৰ
কথা কৈ আহোঁগৈ।” বৰুৱাই কলে।
