উছৰ্গা
মোৰ চিৰ আৰাধ্য পিতৃ শৈলেন্দ্ৰ কুমাৰ দত্ত আৰু চিৰ আৰাধ্যা মাতৃ
“বৌ” কুঞ্জলতা দত্তৰ চৰণত এই কিতাপ খন উছৰ্গা কৰিলো।
আশীষ প্ৰাৰ্থী,
তিলোত্তমা বৰুৱা,
মে ২০০৪
পাতনি
বহুতো শুভাকাঙ্খীয়ে মোক জীৱনৰ অভিজ্ঞতা বিলাক লিপিবদ্ধ কৰিবলৈ
কৈ আছিল। তেনেতে মই চাকৰিৰ পৰা অৱসৰ পোৱাৰ পিছত কানাডাৰ
টোৰোণ্টুত চাৰি মাহ শ্ৰীমতী অভিশ্ৰুতিৰ (মাইনাৰ) লগত থাকোতে,
মাইনাই মোক যথেষ্ট উৎসাহ দি লিখা বিলাক শেষ কৰিবলৈ কৈ
আছিল। টোৰোণ্টুত থকা সময়তে মই ইয়াৰ বেছিভাগ অংশ
লিখিছিলো। আজি মই এইখিনি এখন কিতাপৰ আকাৰত ছপা কৰি
উলিয়াব পৰাত নিজকে ধন্য মানিছো। মাইনা তোমাক বহুত ধন্যবাদ।
যি সকল ব্যক্তিয়ে মোক লিখিবলৈ উদগনি ও উৎসাহ দিছিল সেই
সকলোলৈকে মোৰ আন্তৰিক ধন্যবাদ থাকিল।
মোৰ অতি শ্ৰদ্ধাৰ, মৰমৰ মাননীয়া নিৰ্ম্মল প্ৰভা বৰদলৈ বাইদেৱে এই
কিতাপখনত চকু ফুৰাই, মোক বৰকৈ উৎসাহ দি, নামটো দিলে “ক’ত
যে কথা”। (তেতিয়া বাইদেউ জীৱিত আছিল)। বাইদেউৰ বিদেহী
আত্মাৰ স্বৰ্গত বসতি হওঁক, এই কামনা কৰিলো।
মোৰ লিখাখিনিৰ প্ৰতিলিপি লিখি মোক সহায় কৰাৰ বাবে
শ্ৰী সঞ্জীৱ বৰা আৰু শ্ৰীজয়দেৱ বৰ্মনক অশেষ ধন্যবাদ দিছো।
কালাৰ অফচেট প্ৰেছে কিতাপখন ছপাকৰিবলৈ ভাৰ লোৱাত ‘তাপস’ক
বহুত ধন্যবাদ দেই।
তিলোত্তমা বৰুৱা
( iii )
