পৃষ্ঠা:Kirtan Ghosha.pdf/৬৪৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
কীৰ্ত্তন ৩ ]
৬৩৫
ঘুনুচা-কীৰ্ত্তন


ঘুনুচা মাৱৰ ঠাই ৰৌক ৰঙ্গে দামোদৰে
 মই লোক-দুৰ্যশ এড়াওঁ॥
এহিমতে লক্ষ্মী মাৱে  মনত বৈৰাগ্যভাৱে
 পৰিচাসৱক আদেশিলা।
শুনিয়া পৰিচাসৱে পৰম আনন্দভাৱে
 ঝান্টে গৈয়া শকট যুড়িলা॥ ৪৮
লৱড়া-লৱড়ি কৰি  সাতে-পাঞ্চে হাতে ধৰি
 সাজিলন্ত শকট ত্বৰিত।
ভোজনৰ বস্তু মানে  থৈলা সৱে থানে থানে
 দধি দুগ্ধ গুড় পঞ্চামৃত ॥
ৰজনী প্ৰসন্ন ভৈলা  সাঞ্জ কোবাইবাক লৈলা
 পূবে ভৈল অৰুণ উদয়।
পৰিচাসকলে জানি  শকট যোগাইলা আনি
 কাছ-পাৰ কৰি আতিশয়॥ ৪৯
হেন দেখি লক্ষ্মী সতী  কাছ-পাৰ কৰি আতি
 শকটত চড়ি তাৱক্ষণ।
এতিক্ষণে ৰাজবাটে  শকট চলোক ঝাণ্টে
 পৰিচাক বুলিলা বচন॥
আছে মোৰ যত লোক  কেহো ঐত নথাকোক
 আসন্তোক সঙ্গতে আমাৰ।
ঘুনুচা-নগৰ আজি  সমদলে বাইবো সাজি
 নগৰক কৰিবো উবাৰ॥ ৫০
শুনিয়া পৰিচাগণে পৰম আনন্দ মনে
 শকট চলাইলা সেহি ছেগে।