এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
কীর্ত্তন ১
৩৫৭
জৰাসন্ধৰ যুদ্ধ
সাগৰ-সঙ্কাশ দেখি পয়াতি।
ত্ৰাসতে কম্পিল হৃদয় আতি॥
বুলিলা মাধৱে নিৰ্ভয়-বাণী।
কৰিলা আলোচ জ্ঞাতিক আনি॥ ৪
কৃষ্ণৰ বাক্যে সৱে ভৈল স্বস্থ।
বৈকুণ্ঠৰপৰা নামিল ৰথ॥
আইল অস্ত্ৰচয় চক্ৰ প্ৰমুখ্যে।
কৃষ্ণক নমিলা আসি দাৰুকে॥ ৫
পড়িল লাঙ্গল মুষল বাণ।
কৰিলা দোভায়ে পাছে পয়াণ॥
ৰথে চড়ি কৃষ্ণে বেগে বঝাইলা।
শৰ কৰি শক্ত-সেনা ভঙ্গাইলা॥ ৬
কাটিলা ৰথ হন্তী-পতিচয়।
শােণিতে নদী প্ৰৱহাইলা তয়॥
পৰম লীলায়ে শত্ৰু সংহৰি।
ফুঙ্কিলা পাঞ্চজন্য উচ্চ কৰি ॥ ৭
পাছে বলো ঘোৰ সমৰ কৰি।
মাগধ-ৰাজাক জীৱন্তে ধৰি॥
মাৰিবাক চান্ত কোবাই সমূলি।
বাধিলা কৃষ্ণে আৰু ৰাখা বুলি ॥৮
