পৃষ্ঠা:Kirtan Ghosha.pdf/২৭৩

২৬২ কলি-ধােবা les এহিমতে গােবিন্দে নৃত্যৰ দেত্ত ভঙ্গি। কতত গােপিকাক গৈয়া ধৰস্তু আলিঙ্গি। কতাে গােপিকাৰ কৰে পৰশস্ত তন। কটাক্ষে নিৰেখি কাকো কৰক্ত চুম্বন ॥ ১৪৭ আপােন লাৱণ্য-কলা কৌশল-সুগন্ধি। সমস্তে গােপীত অৰ্পি ক্ৰীড়িলা প্রবন্ধি নপাৰিলা গােপীগণে মুহিবে কৃষ্ণক। ছায়ায়ে সহিতে যেন উমলে বালক। ১৪৮ কৃষ্ণৰ ক্ৰীড়াত বিমােহিত গােপ-বালা। খসে অলঙ্কাৰ কাৰৰ ছিণ্ডি পৰে মালা। সােলকয় খােপ নবান্ধয় অকো তুলি। নসম্বৰে বস্ত্র কতাে কুচৰৰ কাঞ্চন্ ি॥ ১৪৯ দেৱ-নাৰীগণে দেখি কেশৱৰ কেলি। মােহ হুয়া পড়ে বিমানত ঢলি ঢলি। ক্রীড়া দেখি চন্দ্রো কামে বিমােহিত আতি। তাইলন্ত ৰথ নুপুহায় সিটো ৰাতি ॥ ১৫০ যত গােপা তত কৃষ্ণ হুয়া কৰি ক্ৰীড়া। সমস্তে গুচাইল গােপিকাৰ কাম-পীড়া ॥ পূর্ণ-কাম হৰি ভৈলা ভকতিত বশ্য। হৰি হৰি বুলি তৰা কহিলাে ৰহস্য । ১৫১