ৰিংগ ৰিংগল মাঃদাগম মাবেগই তকুমাং
এইয়া দঃলোদৗম মালৃগচু নাম দলোদৗ
বৰনৈ আঃনৗ পংককদ লিপৰ চুল্লিপ বাদ পাকান।
ভাবাৰ্থঃ শুকান বলুকাত/সাগৰসংকাশ পানীৰ মাজত/বুকু চপৰিয়াই ইনাই-বিনাই খেপিয়ালেও নেপাওঁ দেখোন মোৰ গাঁওখনি/ দেহিঐ, মোৰ গাঁওখন, মোৰ হিয়াৰ আমঠু গাঁওখন আজি বৰনৈৰ বুকুৰ শুকান বালি।
ঙলোক চৃঃচাং চৃমান কদৗম পিমুদ আপ্পুন কনমানকদৗম
বৰনৈ আঃনৗ চিয়াদদৗ য়াদয়ুদ বমদুংকুনৗ
এইয়া চঃমান কদৗম পিমুদ আপ্পুন কনমাকদৗম
মৗঃলা মৗঙাপ কামাপৗ আচ্চিৰাপ বাদপাককানৗ।
ভাবাৰ্থঃ আমাৰ সেই ঠাই ডোখৰ/আমি ওমলি থকা ঠাই ডোখৰ/কমোৱা ফুলবোৰ ছিঙি লৈ যে ওমলিছিলোঁ সেই ঠাইখিনি/বৰনৈৰ বলিয়া পকনীয়াই তেনেই সাং কৰিলে আজি। /দেহিঐ, নিশাৰ নিশাটো আমি য’ত ওমলিছিলোঁ৷।/কমোৱা ফুল হৈ উৰিছিলোঁ/ সেই ঠাইডোখৰ দেহি আজি সাগৰৰ পিঠি।
কউ পাকম কাপ্কদনা কেঃদাং আপ্পুন পুনকদনা
আঃপৗং মৗঃপল দুতাগাই নাম্পন আপ্পুন পূনতাগাই
এইয়া পুনকদৗম নাম্পন আপ্পুন পুনকদৗম
মৗমিল মৗঃমিল কাঃদাগম কাঞ্চিন তকুমাং।
ভাবাৰ্থঃ সেই ঠাইখিনি/ সেই ঠাইখিনি য’ত কুলি কেতেকীয়ে বিনাইছিল/ য’ত নেকি কপৌ ফুল ফুলিছিল, বনৰীয়া অনেক ফুলো ছিঙি আনি খোপাত পিন্ধিছিলোঁ /সেই ঠাই ডোখৰছোন চিনচাব উলিয়াব নোৱৰা হ’ল আজি।
দঃপা তৃঃপাল দঃদৃদমই মৗঃপল আচিন দুদদমই
আনু মিব্ব গৗঅৗয়ৗমৃল মৗঃপল মিব্বম বনকাই
এইয়া বণৗদৗ মৗঃপল মিববম বনৗদৗ
দঃনাম তৗঃনাম কামালাই বুমচৃগ চুদুংকুনৗ।
ভাবাৰ্থঃ তাহানি খোৱা-বোৱাৰ অভাৱ অনুভৱ নকৰা কালত/ তাহানিৰ সেই অন্তৰ আনন্দৰ- সঁফুৰা উপচি থকা কালত/ অচিনাকি অতিথি জনকো আদৰ-সাদৰ কৰি
