প্ৰতিৰোধৰই এক উল্লেখযোগ্য নজিৰ।
১৯৮৩ চনত মই চিপিএম দলৰ সদস্যপদ নবীকৰণ বন্ধ কৰিলোঁ। তথাপি চিপিএম দলৰ সদস্যসকলৰ সৈতে মোৰ ঘনিষ্ঠতা কম হোৱা নাছিল। প্রথম অগপ চৰকাৰৰ কালতো আছু বা অসম আন্দোলনকাৰীসকলৰ বামপন্থীবিদ্বেষ বাৰুকৈয়ে ৰৈ গৈছিল। চিপিএম বা এচ এফ আইৰ কৰ্মীসকলে আন্দোলনকাৰীৰ আক্ৰমণত শ্বহীদ হোৱা নিজ দলৰ কৰ্মীসকলক স্মৰণ কৰাত বিশেষ উদ্যোগ লোৱাত নিৰুৎসাহ আছিল। যেন বাঁওপন্থীৰ শ্বহীদৰ ত্যাগ বিস্মৃতিৰ গৰ্ভত বিলীন হ’বলৈ গৈ আছে এনে অনুভৱ মোৰ হৈছিল যদিও মই দলৰ পৰা নিজকে আঁতৰাই ৰাখিছিলোঁ। কিন্তু ভয়ানক পৰিস্থিতিত শ্বহীদসকলৰ প্ৰতি মোৰ আন্তৰিক অনুভূতি জড়িত হৈ আছিল। মই এই বিষয়টো খাটনিয়াৰৰ সৈতে আলোচনা কৰি নতুন সাহিত্য পৰিষদে শ্বহীদসকলৰ জীৱনী তথা সংগ্রামী ইতিহাসক চিৰস্মৰণীয় কৰিবলৈ শ্বহীদসকলৰ জীৱনগাথা সংৰক্ষণ কৰিবলৈ এখন গ্ৰন্থ চপাই উলিয়াবলৈ পৰামৰ্শ দিওঁ। খাটনিয়াৰে আন্তৰিকতাৰে দিনে ৰাতি খাটি শ্বহীদসকলৰ জীৱনী সংগ্ৰহ কৰি এখনি গ্ৰন্থ নতুন সাহিত্য পৰিষদৰ তৰফৰপৰা চপাই উলিয়াইছিল। বিপুল খাটনিয়াৰৰ প্ৰচেষ্টাত আজি এই সংকলনটি অসমৰ বাঁওপন্থী আন্দোলনৰ এক অমূল্য সম্পদ।
২০১১ চন মানৰ কথা, গুৱাহাটীৰ কমাৰ্চ কলেজত অনুষ্ঠিত নতুন সাহিত্য পৰিষদৰ বছেৰেকীয়া সন্মিলনলৈ বিপুল খাটনিয়াৰ উদ্যোগত বক্তা হিচাপে এই লিখককো আমন্ত্রণ জনাইছিল। মই মগজুৰ ৰক্তক্ষৰণ দূৰ্ঘটনাৰ পিচত প্ৰথমবাৰৰ বাবে ৰাজহুৱা সভাত যোগদানৰ সিদ্ধান্ত লৈছিলোঁ। চৰকাৰে দেশৰ প্ৰাকৃতিক সম্পদ লুণ্ঠনৰ বিপৰীতে ইয়াৰ সদ্ব্যৱহাৰ প্ৰতিশ্ৰুতিৰে ভাৰতৰ ৰাজনীতিত আপোনালোকে এক নতুন সম্ভাৱনাৰ দিশ উন্মোচন কৰিব পাৰে বুলি মোৰ বক্তব্য ৰাখিছিলোঁ।
গল্পকাৰ বা উপন্যাসিক হিচাপে অসমৰ সাহিত্য জগতত বিপুল খাটনিয়াৰ এটা চিনাকি নাম। আলোচনা সমালোচনাৰ বহু অবকাশ আছে।
মোৰ ব্যক্তিগত অনুভৱ অসমৰ এজন প্রতিভাবান ভূতত্ত্ববিদ বিপুল খাটনিয়াৰক অসম আৰু অসমীয়াই ন্যায় প্ৰদানৰ পৰা বঞ্চিতকৰা নাইতো?
(লেখক এগৰাকী হৃদৰোগ বিশেষজ্ঞ আৰু নিৱন্ধকাৰ))
