পৃষ্ঠা:Khojar Xabda.pdf/২০৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

দি গ’ল। অইনক উৎসাহিত কৰাৰ কি বিৰল উদাহৰণ।

 খাটনিয়াৰ তেতিয়া অসুস্থ। চিকিৎসাধীন হৈ আছে। তেওঁৰ ভগ্নস্বাস্থ্য। মাজে মাজে মোক ফোন কৰে। জনা নজনা পৰামৰ্শ দিওঁ। হঠাতে মোৰ মা ঢুকাল। আমি গাঁৱৰ ঘৰত মৃতকৰ কাজকৰ্মত ব্যস্ত। হঠাতে বন্ধু কেইজনমানৰ লগত ইমান অসুস্থতাৰ মাজতো ইমান দূৰলৈ গৈ খাটনিয়াৰ উপস্থিত। তেওঁৰ ভগ্ন স্বাস্থ্য দেখি মোৰ চকু সেমেকি উঠিছিল যদিওঁ তেওঁৰ একো হোৱা নাই, ভালেই আছোঁ আদি কথাত মই বিশ্বাস কৰিছিলোঁ। কিমান মৰমিয়াল আৰু আন্তৰিকতাপূৰ্ণ হ'লে মানুহ এজন এই স্বাস্থ্যৰে ইমান দূৰ আহিব পাৰে ভাবি মই অভিভূত হৈছিলোঁ।

 এদিন প্ৰয়াত বিজনলাল চৌধুৰীৰ ‘জোনাকীৰ আলোড়ন’ কিতাপখনৰ পুনমুদ্ৰণ সম্পৰ্কত আলোচনা কৰিবলৈ হেঙেৰাবাৰীস্থিত তেওঁৰ ঘৰলৈ গৈছিলোঁ। আশ্ৰমসদৃশ পৰিৱেশ আৰু পঢ়া-লিখাৰ কিতাপ-কাকতবোৰৰ শৃংখলতাই মোক বৰকৈ আকৰ্ষণ কৰিছিল। ভবিছিলোঁ এই মানুহজনৰপৰা আমি শিকিবলগীয়া বহু কথাই আছে। আজি তেওঁৰ অনুপস্থিতিত বাৰে বাৰে ভাবিছোঁ বহু কথাই জানিবলৈ থাকি গ'ল। জীৱনৰ শেষ মুহূৰ্তলৈকে তেওঁ নতুন সাহিত্য পৰিষদৰ উত্তৰোত্তৰ উন্নয়নৰ চিন্তাতে ব্যস্ত আছিল। নতুন সাহিত্য পৰিষদৰ পথিকৃত তেওঁৰ শহুৰ দেউতা প্ৰয়াত অনিল ৰায়চৌধুৰীৰ সমগ্ৰ লিখনি প্ৰায় একক প্ৰচেষ্টাৰে সংকলিত কৰি গ’ল যদিও সংকলনখনৰ প্ৰকাশ নিজে নেদেখিলে।

 এদিন মোৰ প্ৰবন্ধ সংকলন ‘ভূমি হেৰুওৱাৰ কাহিনী আৰু আইৰ ভগৱান’ পুথিখন চাই মোৰ ঘৰলৈ আহোঁতে কৈছিল ‘আইৰ ভগৱান’ লিখাটো এটা অতি সুন্দৰ গল্প হ’ব। মই তেওঁক কৈছিলোঁ মইতো গল্প নিলিখোঁ। আপুনিয়ে লিখিব দিয়ক। তেওঁ না কৰা নাছিল, কিন্তু সি হৈ নুঠিল।

 লাহে লাহে তেওঁৰ স্বাস্থ্য পৰি আহিছিল। যাব পৰা নাছিলোঁ। যাবলৈও তেওঁ মানা কৰিছিল। ক’ৰোনা মহামাৰীৰ বাবে। ইয়াৰ মাজতে ল’ৰা-ছোৱালী হালৰ বিয়া হৈ গ’ল। বিয়াত যাবলৈ কৈছিল, যোৱা নহ'ল। এই অপৰাধবোধে মোক এতিয়াও বিব্ৰত কৰে। অভাৱনীয় খবৰটো যিদিনা আহিল সেইদিনাও যাব নোৱাৰিলোঁ। নিজৰ অসুস্থতাৰ বাবে।

 এইদৰেই এজন সন্মানীয় বন্ধুক চিৰদিনলৈ হেৰুৱালোঁ। মনত বহুতো উৎকণ্ঠা ৰাখি। তেওঁৰ লিখনিৰ মাজেৰে আমাৰ মাজত সদায়েই জাতিস্মান হৈ থাকিব তাত সন্দেহ নাই। উত্তৰ পুৰুষে তেওঁৰ লিখনিৰ আলম লৈ অসমৰ প্ৰগতিশীল সাহিত্যকৰ্মক আগুৱাই নিয়াৰ কামনাৰে মোৰ সশ্ৰদ্ধ প্ৰণাম যাচিলোঁ।❐

(লেখক ‘নতুন সাহিত্য পৰিষদ’ৰ সদস্য)

খোজৰ শব্দ॥২০৫