গহন ভৰি থকা গাঁওখন লুইতে সামৰি লোৱাৰ পিচত আমিও দেখা নাছিলোঁ।
গুইমাৰালৈ যোৱাৰ লক্ষ্যৰে এদিন পুৱা দহ বজাত খাটনিয়াৰ আমাৰ মিৰ্জাৰ ঘৰত উপস্থিত হ’ল। দুই জীয়ৰীক বিয়া দিয়াৰ পিচত ঘৰত মানুহ বুলিবলৈ আমাৰ শ্ৰীমতী আৰু শ্ৰীমতীৰ একান্ত লগৰীয়া এই অধম মাথোঁ। তদুপৰি সেইদিনা বিশেষ কামৰ বাবে আলহীক সোধ-পোচ কৰিবলৈ শ্ৰীমতীও নাই। এতেকে আগে-পিচে প্ৰয়োজনত কিঞ্চিৎ ৰন্ধা-বঢ়া কৰোঁ যদিও পোন প্ৰথমবাৰৰ বাবে আলহীৰ বাবে ৰান্ধিছোঁ। মনে মনে ভাবিছিলোঁ আলহীয়ে নিশ্চয় ৰন্ধা-বঢ়াৰ তাৰিফ কৰিব; কিন্তু নাই, তেখেতে কি খালে-নাখালে যেন গমেই নাপালে। কেৱল গুইমাৰাৰ গাঁৱৰ কথা সুধিছে, উমা শৰ্মাৰ কথা কৈছে, অনুষ্ঠানটিৰ বাবে কিমান বাজেট কৰা হৈছে জানিব খুজিছে, আমাৰ সৰু পুথিভঁড়ালটোৰ কিতাপ নিৰিখিছে। তেখেতৰ চিন্তা-চেতনাৰ পৃথিৱীখনৰ উমান পাই আমি পুলকিত হৈছোঁ।
সতীৰ্থ সুৰেশ কলিতাৰ গাড়ীৰে আমি গুইমাৰালৈ আগবাঢ়িছোঁ। আগৰ আসনত সুৰেশৰ কাষত গুইমাৰাৰেই এসময়ৰ আৱাসী ৰাজেশ গোস্বামী। ৰাজেশ সম্প্ৰতি মিৰ্জাৰ বাসিন্দা। অৱশ্যে তেওঁৰ পিতৃ-মাতৃয়ে গুইমাৰাৰ লুইতৰ বানে ধুৱাই থকা মূলঘৰ এতিয়াও এৰা নাই।
খাটনিয়াৰ আৰু আমি গাড়ীখনৰ পিচৰ আসনত। আমাৰ সকলোৰে লানি নিছিগা কথা। বিষয় প্ৰধানকৈ উমা শৰ্মা কেনেকৈ কমিউনিষ্ট হ’ল আৰু তেওঁৰ সময়ৰ দক্ষিণ কামৰূপ তথা গুইমাৰা গাঁওখন।
গুইমাৰালৈ গ'লোঁ যদিও গুইমাৰা গাঁৱৰ চিন-চাব নাই। নৈৰ পাৰত থিয় হৈ খাটনিয়াৰ নিৰ্বাক। নৈৰ বুকুত তেওঁৰ দৃষ্টি। শুনি থকা গাঁওখন হয়তো বিচাৰিছে। গল্পকাৰৰ দৃষ্টিৰে লুইতে সামৰি লোৱা গাঁওখন চাগে আঁকিব খুজিছে। এনেদৰে কিমান গাঁও বা নৈয়ে বুকুত সামৰি ৰাখিছে! কিমান গাঁও যে ছেদেলি-ভেদেলি হৈছে! ঘৰ ভগা, হৃদয় ভগা মানুহবোৰে আকৌ বান্ধিছে ভেটি! ওভতাৰ পথত গাঁওখনত বয়সীয়াল লোক বিচাৰিলোঁ, যিয়ে উমা শৰ্মাক জানিব পাৰে।
শতবৰ্ষ অনুষ্ঠানটিৰ দিন ক্ৰমশঃ চমু চাপি আহিল। ফোনত আমাৰ কথা- বতৰা বাঢ়িল। খাটনিয়াৰে নিজৰ ধন খৰচ কৰি উমা শৰ্মাৰ এশখন আলোকচিত্ৰ সজালে। বিলাই দিব। নতুন সাহিত্য পৰিষদৰ দক্ষিণ গুৱাহাটী শাখাৰ দ্বাৰাও বিজনলাল চৌধুৰীৰ ‘জোনাকীৰ আলোড়ন’ৰ দ্বিতীয় সংস্কৰণ প্ৰকাশৰ দিহা কৰিলে।
২০১৯ চনৰ ১৯ মে'। আমাৰ বাবে এক বিশেষ দিন।
উমা শৰ্মাৰ জন্ম শতবৰ্ষ অনুষ্ঠানটি উদযাপন কৰাৰ দিন।
প্ৰতিগৰাকী সদস্যৰ প্ৰাণত ন-উদ্দীপনা। অসমৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰপৰা অহা
