এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
লগে লগে টুটে জীৱ জীৱন আৰু তথাপি আশাৰ ওৰ নাই। শৰীৰ লিল আৰু চুনি পাক গল, দাত সৰ মূখ সোল। হল, হাতত আধুটি কঁপে ৰকৰক ' আশা তেও নাতৰিল। লেয়, গছতল শ্ৰম স্কুল, ভূমি বা ছাল সাজ সই, সংসাৰৰ সৰ্ব্বভোগ এৰি বৈৰাগ্যত কোনো কয় সুখ নাই অই। শত্ৰু-মিত্ত পুত্ৰ আপোন পৰৰ ছে-জ্ঞান অহংঙাৰ এৰি, সবাকা সমানভাবে দেখা সৰ্বত্ৰতে, বিৰুপ প্ৰাপ্তি বা কৰি। পৰ্বত সাগৰ আদি বিশ্ব-চৰাচৰ ব্ৰহ্মা, ই, সূৰ্য, ৰূত্ৰগণ, তুমি মই তেওঁ এওঁ সকলো নখ, ফিৰ ছেষে শোক অকাৰণ। তুমি এই আদি সৰ্বব্যাপী বিষ্ণু এক, মিহা কোপ কৰি ধৈৰ্য্য এতি,
