এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
কাব্য-কলি
তথাপিতো আমি কৰ্ত্তব্য পথত
বাট নুবুলিম কি?
আকাশ বাটেদি সূৰ্য্য যায় বুলি
জোন নাযায় নে কি?
কি ভোটা তরা সেই পথে চলে
আমালৈনো তেন্তে কি?
চন্দ্ৰ সূৰ্য্য ভোটা তৰা জিলিকক
সকলো নেওচা দি,
নিজ জিলিকনি আছে যি কে কনি
জ্বলিম তাৰেই দি।
⸻⸻
(৭) নহওঁ নিৰাশ।
ভাবিছোঁ মনতে মই কি কাম কৰিম বুলি,
যাওঁ যেন ক্ষন্তেকতে আপোন উদ্দেশ্য ভুলি।
“পৰৰ মূৰত খোৱা ভটীয়া নাৱত যোৱা”
কুন্ধছ জীৱন পৰহাত মুখলই চোৱা!
ইপিনে “পৰত আশা বসত বাস”ৰ দৰে
সিজিব উদ্দেশ্য বুলি কোনে ডাঠি থাকা কৰে!
নিৰাশত কোচ-খোৱা হৃদয়ত সাহ বান্ধি,
প্ৰতিজ্ঞা লাখুটি ধৰি সুখে দুখে হাঁহি কান্দি,
তথাপি উদ্দেশ্য আজি এবাৰ বিচাৰি যাওঁ,
জানোছা কতোবা গই কালে তাক দেখা পাওঁ।
দেখোঁ যদি কৰবাত সাগৰত পদ্ম ফুলা,
বসন্তৰ কুলিটিয়ে হেমন্তত কু-উ বোলা,
৬৮
