এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
খলি। যি পথেদি চলিছিলে অতীত স্বৰ্গনে, ব এই যাত্ৰা মোৰ সহি কায় ক্লেশ ঘোৰ আহোমৰ তীৰ্থভূমি পাইছেহি আজি তেও। ক্ষকে জিৰণি ল; নি! তই খিৰ হই ৰধান থাৰি, চকু! তই নপদ্ধৰি ৰংপুৰৰ ঘৰী পিটিকি পিটিকি চাই অন্তৰত অৰি। ৰংপুৰ ৰাবাটা অৱশেষ ভাগি ফাটি উই হাফহে যেন দালান আছে চিন। সাধৰ কাৰেং ৰ ইন্দ্ৰালয় সমস, একাত মাথোন হয়! সোৱৰণি আছে কীন। যি প্ৰসাদৰ কোঠা সুবৰ্ণ মাণিক্যে গোঠা, আলোকমালাৰে থাকে চিনতি সম্বল, সেই ৰাজৰাটী হয়। আজি চপবান নাই, অন্ধকাৰ গৰত তাৰ পৰিণতি হল। ৪৮