এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
কাব্য-কলি ৷
তেতিয়াৰে পৰা তুমি হেৰা গড়গাওঁ
এৰা পৰলীয়া হলা ৰলমাত্ৰ নাম।
তথাপি শিঙৰি ধাৰ
দৰবাৰ উৎসৱৰ
কেন্দ্ৰস্থল হই ৰল তোমাৰ বুকৰ।
যত দিন ৰাজ্য ৰল ইন্দ্ৰ বঙহৰ।
বিদায় মাগিছোঁ তীৰ্থ শ্মশান নগৰ।
বহুতীৰ্থ আছে বাকী, আয়ুস তাকৰ।
দুখীয়া আহোম জাতি,
বংশত দিবলৈ বাতি
আছোঁ মাত্ৰ নাম ধৰি আহোম বংশৰ
ভগ্ন অৱশেষ প্ৰায় তোমাৰ বুকৰ।
দুখত জনম মোৰ দুখমাত্ৰ সাৰ
দুখীৰ সম্পত্তি মাথোঁ চকুলো দুধাৰ।
পুৰি! তোমাৰ দুৰ্গতি যেনে,
আহোমৰো দশা তেনে;
সহানুভূতিৰ চিন্ সহ-বেদনাৰ
চকুলো এটোপা মোৰ লোৱাঁ উপহাৰ।
⸻
৪৬
