এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
কাব্য-কলি।
পৰেহি মনত সেই চৈধ্য-শ চন;
বামুনৰ প্ৰতিপত্তি
তেতিয়াৰে উৎপত্তি
“বামুনি কোঁৱৰ” বোৰে উঠে সিংহাসন
চৰগুৱা ৰাজধানী পাতি বিতোপন।[১]
আহোমৰ সেই এক কি যে কালক্ষণ,
গৰ্ভৱতী কুঁৱৰীক
দেৱগৰ্ভা লখিমীক
খিয়ালত সতিনীয়ে দিলে বিসৰ্জ্জন।
হবুঙ্গীয়া বামুনৰ বিধি সুপ্ৰসন।
ৰাজবধু কুৱঁৰীৰ আশ্ৰয় বামুনে
ৰাজপুত্ৰ তুলি ললে,
পালে তাৰ লগে লগে
ৰাজ ক্ষমতাৰ ভাগ আহোম শাসনে
লক্ষ্মী অভিশাপ পালে ৰাজবংশীগণে।
তেতিয়াৰ এই চৰণ্ডৱা নগৰতে-
চুডাংফা, চুজাঙ্গফা,
চুফাক্ফা, চুচেন্ফা,
২৪
- ↑ ত্যাও খামৰি স্বৰ্গদেৱে চুটীয়া ৰাজ্য আক্ৰমণ কৰিবলৈ যাওতে বৰ কুৱঁৰীৰ গাত ৰাজ্যশাসনৰ ভাৰ থকাৰ সুযোগত আগলৈ সতীনীৰ পুত্ৰ ৰজা হব এই হিংসাত মিছা কৈয়ে ডাঙ্গৰ অপৰাধত পেলাই বৰ কুঁৱৰীয়ে সৰু কুঁৱৰীৰ প্ৰাণদণ্ডৰ আদেশ দিয়ে। বলিবলৈ নিবৰ সময়ত সগৰ্ভা দেখি বুঢ়াগোহাঁই ডাঙ্গৰীয়াই ভুৰত তুলি দিহিঙ্গত উটাই দিয়ে। তেওঁ উটি গৈ হাবুং পায়গৈ। হাবুঙতে এক বামুণৰ ঘৰত কোঁৱৰ জন্ম হয় আৰু তাতে ৯ বছৰ বয়সলৈকে থাকে। সেই কোঁৱৰ ১৩৯৮ চনত আহোম ৰাজপাটত উঠে। এৱেঁই বামুণীকোঁৱনামে খ্যাত।—পদ্মনাথ বৰুৱাৰ বুৰঞ্জী।
