এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
কাব্য-কলি
সুখ অভিমান কৰাঁ খান খান
দি দাৰিদ্ৰৰ চোকা অস্ত্ৰ খান
সাধনা চোঁৱৰে সংস্কাৰ ধুলা
নিলগোৱা অঁতকত।
হে প্ৰভু মঙ্গলময়!
(মোৰ) হৃদিমন্দিৰৰ স্বাৰ্থ দুৱাৰ
সোলোকাই থোৱাঁ ঠেলি,
আন্ধাৰে কো বেদিত জ্বলোৱা
জ্ঞানৰ সলিতাগছি
ভক্তিৰ চাকিত প্ৰেম ঢালি দিয়াঁ,
শ্ৰদ্ধাৰ কাঠীৰে সলিতা বুলোৱাঁ,
নিৰ্গুণ তেও গুণ-পূজা লোৱাঁ—
কৰাঁ লোৱাঁ মোৰ হই।
(১)
প্ৰভু! তুমি যি কৰা ভালল’কে বুলি
একোৱে নহয় বেয়া,
মই মাত্ৰ তাৰে বাচোঁ ভাল-বেয়া,
(মোৰ) আমিত্ব বিষয় সেয়া।
(তুমি) ঢলৰ ওপৰে ঢল বৰষোৱাঁ,
(মোক) জোলোকা-জোলোকে দুপত পেলোৱা,
(কিবা) সজ উদ্দেশ্য সিদ্ধিৰ অৰ্থেৰে
ফুটা চকুত কুটা দিয়াঁ;