এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
কাব্য-কলি
(৩৯)
অসাৰ ধনৰ সাৰ ন্যায্য দান
অসাৰ বাক্যৰ জানা সত্য,
জীৱনৰ সাৰ্থকতা স্বধৰ্ম্ম কীৰিতি;
মনুষ্যত্বৰ সাধা পৰহিত্ব।
(৪০)
মহতৰ নিন্দা কৰি মূঢ় নৰে
মাত্ৰ আত্মকলুষিত কৰে।
ওপৰলৈ ছাই মুঠি চতিয়ালে
নিজৰ মূৰতে ঘূৰি পৰে।
(৪১)
কাৰ্য্যদক্ষ হলে সামান্য লোককো
সবাৱে আদৰ কৰে,
সিংহ পশুৰাজ সিও অনাদৃত,
গৰুকো লোকে আদৰে।
(৪২)
অধমক পীড়ে দুখৰ হেঁচাই,
উত্তম তালই সদাদূৰ,
অধমাঙ্গ পাদ শীত সংক্ৰান্ত
শীত মুক্ত উত্তমাঙ্গ মূৰ।
(৪৩)
এই সংসাৰত সুচিৰস্থায়ী
একোৱে হব নোৱাৰে,
