এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
কাব্য-কলি।
(৩০)
দ্বেষ, নিন্দা, তোষামোদ কাকো নকৰিবাঁ,
আদৰ নেপালে কাৰো ঘ-লৈ নেযাবাঁ
শিলৰ মুৰ্ত্তিয়ে তাকে নকৰা গুণত,
শিলা হৈও দেৱবাচ্য হয় মৰতত।
(৩১)
সকলোলৈ কৰা যদি প্ৰিয় অনুষ্ঠান,
শত্ৰু হীন হৈ পাবা যতে ততে মান।
মৃগেও বাঁহীৰ মাত শুনি চিকাৰীৰ,
প্ৰাণ ভয়ো এৰি হয় মোহত অধীৰ।
(৩২)
অন্যায়েৰে ধন ঘটি ধনী হোৱা থৈ
হাজাৰো দৰিদ্ৰ হোৱা ভাল অতিকই।
অমেধ্য আহাৰ ভুঞ্জি পুষ্ট হোৱাতকৈ,
নেখাই ক্ষীণোৱা সিও ভাল তাত কই।
(৩৩)
যত ঘিঁউ কাঠ দিয়াঁ দহিব অনলে
নেলাগে আমনি তাৰ যিমানেই জ্বলে।
কাম অন্তৰ্দ্দাহ অগ্নি তাৰ তৃপ্তি নাই,
ৰূপ,ৰস,গন্ধ স্পৰ্শ পালে বাঢ়ি যায়।
(৩৪)
প্ৰমদা দেখিলে লোক হয় উনমত,
মদখালে মতলীয়া হয় লোক যত।
৯৩
