এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
কাব্য-কলি।
(১৫)
ধন বস্তু শত্ৰুমিত্ৰ জিভাৰ আগত,
জিভাক চম্ভালি চলা উচিত সতত।
(১৬)
নিৰ্ধনীৰ লাহ আৰু দুৰ্ব্বলীৰ কোপ,
উপহাস মাত্ৰ ইটো জানিবা ধুৰুপ।
(১৭)
সংসাৰ খনেই বশ্য হব একে কালে,
আনৰ দোষক এৰি গুণ মাত্ৰ ললে।
(১৮)
আসক্তি, লালসা,ক্ৰোধ কৰি পৰিহাৰ,
সংসাৰত সত্যে সুখ পায় অনিবাৰ।
(১৯)
নহবাঁ, ক্ৰোধৰ বশ মহাশত্ৰু যি
ধৰ্ম্মত বঞ্চিত ভব বন্ধ-হেতু সি।
(২০)
প্ৰাণপণে সৰ্ব্বদায় কৰ্তব্য সাধিবাঁ,
প্ৰাণ যদি যায়ো অকৰ্তব্য নাসাধিবাঁ।
(২১)
এলেহুৱা মূৰ্খ হয়, মূৰ্খ ধন হীন,
নিৰ্ধনীৰ ৰত্ন নাই, বন্ধু হীন দীন।
(২২)
অনাপিচ গুণি চাই ধৰিলে কামত
নোহোৱা নৈৰাশা ফল লভিবা সতত
