এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
ধন শমিত্ৰ জিৰ আগত, তিৰু চলি চলা উচিত নয়। নিৰ্থনীৰ লাহু আৰু দুলীৰ গোপ, উপহাস মাত্ৰ ইটো নিৰা ধুপ। সংশা নেই বুহৰ একে কালে, আনৰ দোষক এৰি গুণ আত্ৰ ললে। আলকি, লালশা, ক্ৰোধ কৰি পৰিহাৰ, সংসাৰত সত্যে সুখ পায় অনিবাৰ। লৰা জোধৰ বশ মহাশত্ৰু যি ধৰ্ম্মত ফি ব বন্ধ-হেতু সি। প্ৰাণপণে সদায় কৰ্তব্য সাধি, এ বড়ি ব্যায়ে কৰ্তব্য নাৰি। এলেহুৱা মূৰ্থ হয়, মুৰ্থ ন হীন, নিৰীৰ যত্ন মাই, বন্ধুহীন লীন। অনাপিচ ও গৰিলে কত নোহোৱা গৈ ফল লাভবা সতত
