দেৱালয়ৰ সাম্প্ৰতিক দিগ্দৰ্শন
চৰকাৰৰ নতুন পদ্ধতিত দেৱালয়
ডুবি দেৱালয়ৰ পটভূমিত কত যে ৰাজশক্তিৰ উত্থান-পতন ঘটি গৈছে, তাৰ নজিৰ আজি সম্পূৰ্ণকৈ পাবলৈ নাই। কোনোবা দিনা আকৌ হয়ত অতীত বুৰঞ্জীয়ে মাত দি উঠিব। আনকি আশে-পাশে সিঁচৰিত হৈ থকা কীৰ্ত্তি-চিহ্নৰ তলত নিৰ্ভৰযোগ্য সমল পোৱাটোও সম্ভৱ। গৱেষকসকলে এই কথা চিন্তা কৰি চাব পাৰে।
আহোমৰ ৰীতি-নীতি ইংৰাজসকলে কিয়দংশ মানি লৈছিল। বিশেষকৈ ব্ৰহ্মোত্তৰ, দেৱোত্তৰ সা-সম্পত্তিবোৰৰ দানপত্ৰ যথাযথ স্বীকাৰ কৰিছিল। শিৱসিংহই পৰিহৰেশ্বৰ দেৱালয়লৈ দিয়া মাটি- বাৰীৰ দান সম্পূৰ্ণৰূপে বাহাল আছিল। হলেও বৃটিছ যোৱাৰ সময়লৈকে দেৱালয়ৰ আটাইখিনি মাটি সম্পূৰ্ণৰূপে নাছিল। ৰাজ- সিংহাসনৰ দৰে দলৈ পদটোলৈও মাজে-সময়ে হেতা-ওপৰা লগাৰ ফলত, কেতিয়াবা আন লোকৰ সৈতে দেৱালয়ৰ লগা মেল-মোকৰ্দ্দমাৰ ব্যয় পূৰণাৰ্থে, কেতিয়াবা আকৌ মন্দিৰ-গৃহ নিৰ্ম্মাণ খৰচ উলিয়াবলৈ যাওঁতে মাটিৰ পৰিমাণ অনেকখিনি হ্ৰাস পাইছিল।
পূৰ্ব্বতে দেৱালয়ৰ সা-সম্পত্তি বিগ্ৰহৰ নামতে আছিল। দান- পত্ৰও দেৱালয়ৰ নামতেই। দলৈয়ে তাক পৰিচালনা কৰিছিল।
