কপিলাৰ দুগ্ধ তোৰ নাহল সহন॥
গুপুতে আছিলো মই কপিলী দুগ্ধ খাই।
ব্যক্ত কৰিলি তই অতি ৰুষ্ট হই॥
এবে যদি ভাল চাহ পূজা যথাবিধি।
কৰিতে হইবে মোক অদ্য অৱধি॥
অন্যথাই অমঙ্গল হইবে যে তোৰ।
অৰ্চিলে মঙ্গল হব সাৰ বাক্য মোৰ॥
—এইবুলি স্বপ্ন দেখাত গ্ৰামিক লোকে এটি সামান্য ৰকম ঘৰ বান্ধি দিয়াত তেওঁ পূজা কৰিবলৈ ধৰিলে। তেওঁৰ মাহাত্ম্য দেখি আৰু পৰীক্ষা কৰি আসাম দেশাধিপতি স্বৰ্গীয় শিৱ সিংহ মহাৰাজে লাখেৰাজ জমি জমা দি ১২ গোট পাইক * নিযুক্ত কৰিলে আৰু সেৱাপূজা কৰিবলৈ হুকুম দিলে। তেওঁৰ পিচত তেওঁৰ ভায়েক লক্ষ্মীসিংহ ৰজায়ো নিজে তদন্ত কৰি মঠ-মন্দিৰ কৰি দিবৰ বন্দবস্ত কৰি দি যোৱাৰ পিচত ঢুকাল।
মহাবীৰ সৃজৱাৰী হৰলাল সৃজৱাৰী লছমন সৃজৱাৰী
হনুমান সৃজৱাৰী মতিলাল সৃজৱাৰী হীৰালাল সৃজৱাৰী ৰামলাল সৃজৱাৰী চত্তু সৃজৱাৰী জগদীশ পণ্ডিত (আহোম ৰাজ ৰুদ্ৰসিংহই কনৌজৰপৰা আনে) ধৰ্ম্মবৰ নাৰায়ণ মুকুন্দ কৃষ্ণদেৱ গোপীনাথ ৰঘুবৰ
- আমাৰ সংগৃহীত তথ্যমতে পাইক ৫৪ গোটহে হব লাগে। ⸻ লিখক।
