পৃষ্ঠা:Dihanamorhombhar2010.pdf/২৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৭
দিহা নামৰ সম্ভাৰ

 উত্তম গুৰু পাৱে কৰোক ভকতি,
 তেবেসে তৰিব ঘোৰ সংসাৰ দুৰ্গতি॥

৭। মুল ঘোষাঃ-

 ভক্তিৰসৰ সুধা বাৰু কোনে নমালে।
 হৰি নামৰ নিজৰা কোনো বোৱালে।
 কোনে বাৰু দিলে মেলি ভক্তি সৰুবৰ,
 সেইজনাই নহয়জানো শ্ৰীমন্ত শঙ্কৰ॥

পদঃ-

 পূৰ্ব্বকালে ইদেশত নাছিল ভকতি।
 নানা ধৰ্ম্ম কৰ্ম্ম সবে কৰয় সম্প্ৰতি।
 অ’ নানা দেৱ পূজয় কৰয় বলিদান,
 হংস, ছাগ, পাৰ কাটে অসংখ্য প্ৰমাণ॥
 তল গৈল লোক কলি পাপৰ সাগৰত।
 কৃপাময় কৃষ্ণে পাছে চিন্তি বৈকুণ্ঠত।
 অ’ সিটো জীৱ সমস্তক কৰিবে উদ্ধাৰ,
 শঙ্কৰ মাধৱ ৰূপে ভৈলা অৱতাৰ॥
 সকলো লোকক মুখ্য দিবৰ কাৰণে।
 কৰিলা বিবিধ শাস্ত্ৰ শঙ্কৰ মাধৱে।
 অ' কলিৰ পৰম পাপ সাগৰ সংকাশ,
 প্ৰথমতে দহি তাক কৰে সৰ্ব্বনাশ॥
 সমস্ত পূণ্যৰ ফল কীৰ্তনতে পাৱে।