পৃষ্ঠা:Dihanamorhombhar2010.pdf/১০৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০৩
দিহা নামৰ সম্ভাৰ

 মই ভকতৰ হৃদি জানিবা নিশ্চয়,
 ভকতজনৰ মই জানিবা হৃদয়।
 মুকুতি মিলিবে ভকতিৰ প্ৰসাদত,
 লিঙ্গ দেহ দহিবে অজ্ঞান প্ৰথমত॥
 যেন প্ৰাণী অন্ন পান ভূঞ্জে যত যত,
 উদৰৰ বহ্নি জীৰ্ণ কৰয় সমস্ত।
 সেহিমতে ভকতিয়ো লিঙ্গ জীৰ্ণ কৰে,
 বিনা যত্নে জীৱন্তে মুকুতি পাৱে নৰে॥
 হেন জানি সাধূজন এৰি আন কাম,
 ভকতৰ সঙ্গে পাতা নামৰ দোকান।
 হেন মোক বিচাৰিয়ো ভকতৰ সঙ্গত,
 জ্ঞান বিজ্ঞান তেবে হৈবেক বেকত॥
ভাঙনি ঘোষাঃ-
 জীৱই কৰিলে ভক্তি মিলিবে মুকুতি।
 সৰ্ব্ব শাস্ত্ৰে কহে মাত্ৰ এহিসে সুগুতি॥
পদঃ-
 কৰৈ মোত ভকতি যদ্যপি দুষ্ট চিত্ত,
 দহৱৈ পাতেক তাৰ তথাপি ত্বৰিতে।
 একোৱে নৰাখৈ পাপ পূণ্য যত আছে,
 যেন মহা বহ্নি কেঞ্চা শুখান নৰাছে।
 আন ক্ষুদ্ৰ দেৱতাত যদি নেদি মত্তি,
 মহা দুৰাচাৰো কৰৈ আক্ষাত ভকতি।