উভোগ পৰ্ব্ব ধৃতৰাষ্ট্ৰ সঞ্জয়ক মাতিলেক পাচে। পাণ্ডৱৰ লগত মাধৱো তৈতে আছে। ২০১৪৫ পাণ্ডৱৰ অৰ্থে কৃষ্ণ কি বুলিলা মোক। ধনঞ্জয়ে কি বুলিলা তাক কহিয়োক॥ আমি জানে৷ কৃষ্ণৰ কুটুম্ব দুয়ো ঘৰ। বঢ়া-টুটা নাহি এঙ্গে সম্বন্ধ কৃষ্ণৰ। ২০১৪৬ কিবা পাণ্ডৱক যে অধিক স্নেহ কৰে। কিবা দুয়ে৷ ঘৰত সমান দামোদৰে ধৃতৰাষ্ট্ৰৰ আগত সঞ্জয়ৰ কৃষ্ণাৰ্জ্জুন সংবাদ কথন বৈশম্পায়ন বদতি শুনিয়ে৷ জন্মেজয়। ধৃতৰাষ্ট্ৰ নৃপতিৰ বচনে সঞ্জয়॥ ২০১৪৭ একে মন্দিৰতে কৃষ্ণ অৰ্জ্জন শয়ন। নিৰ্জনত ৰৈল দ্ৰৌপদীয়ে৷ সেহি থান॥ সত্যভামা সমে মাধৱক দেখি তথা। সঞ্জয়ৰ মনত পৰিল সেহি কথা॥ ২০১৪৮ মাধৱৰ ৰূপ সিটো বচন সুমৰি। মূৰ্চ্ছা গৈল সঞ্জয় যে পৃথিৱীত পৰি। মূৰ্চ্ছা গৈল সঞ্জয় মুকুত ভৈল চুলি। দুই হাতে বিদুৰে ধৰিল তাঙ্ক তুলি॥ ২০১৪৯ শুনি ধৃতৰাষ্ট্ৰ ৰাজ৷ মনত বিকল। গাৰত ঢালিলা আনি সুশীতল জল! বস্ত্ৰ ধৰি বিছিলা সঞ্জয় সুস্থ ভৈলা। পুনৰপি ধৃতৰাষ্ট্ৰে পুছিবাক লৈলা। ২০১৫০ পুত্ৰতো অধিক স্নেহু তোেক দশগুণে। কি দেখিলি সঞ্জয় বিকল কি কাৰণে॥ সঞ্জয় বদতি শুনিৰোক নৃপবৰ। অৰ্জ্জুনৰ গৃহত দেখিলো অনন্তৰ॥ ২০১৫১ তাহাক হুমৰি মোৰ ৰোমাঞ্চ শৰীৰ। বিচিত্ৰ সুন্দৰ ধনঞ্জয়ৰ মন্দিৰ হাৰা মৰকত যত মাণিক ৰাখৰে। স্ফটিকৰ শুল্ক শাৰী শাৰী জিকি পাৰে॥২০১৫২ মাণিক প্ৰদীচয় প্ৰকাশৰ জাতি। যাহাৰ প্ৰকাশে অজানৰ নাতি। 2009 স্থানে স্থানে পাৰিজাত মালতী বকুল। দামে দামে থৈয়া আছে গুটিমালী ফুল॥ ২০১৫৩ ধীৰে ধীৰে হুগন্ধি শীতল বায়ু বহে। কুদ্ৰাক্ষৰ জালায়ে অগৰু ধূম্ৰ বহে॥ ধূম্ৰক দেখিয়া ময়ূৰেও মেঘ বুলি। গৃহত পৰিয়া নাচে পুচ্ছ তুলি তুলি॥ ২০১৫৪ নকুল সহদেৰ অভিমত্যু আদি যত। সাত্যকিয়ো যাইবাক নপাৰে যি থানত॥ তথাতে আছস্ত বনমালী ধনঞ্জয়। তৈক লাগি একদিন৷ চলি গৈলে৷ মই। ২০১৫৫ ডৰে একো দিশক নচাওঁ চক্ষু মেলি। মাথে বস্তু দিয়া ধীৰে ধীৰে গৈলো চলি॥ অভ্যন্তৰে পশ্চিলো শঙ্কিত কৰি বাট। তথাত দেখিলো মই চাৰিখানি খাট॥ ২০১৫৬ দুগ্ধফেন সম তুলি তাহাৰ উপৰে। এখানি খাটত শুতিছন্ত দামোদৰে॥ আজানুলম্বিত বনমালা শোভে গলে। মকৰ কুণ্ডল ৰবি শশী সম জ্বলে॥ ২০১৫৭ সজল জলদ অৰ্জুনৰ শ্যামতনু। ভ্ৰূৱযুগ জলে যেন মদনৰ ধৰ্ম্ম! বিশাল বৰ্ভুল দেখিলোহে৷ চাৰি হাত। চাৰি অস্ত্ৰ ধৰিবাৰ চিহ্ন আছে তাত। ২০১৫৮ ঘুমটিৰ ছলে নেমেলন্ত দুই আখি। গাৱে পীত বসন বিজুলী সম দেখি | তথাতে দেখিলো সত্যভামা দেৱী আই। মাধৱৰ লগত আছম্ভ নিদ্ৰা যায়। ২০১৫৯ অৰ্জ্জুনৰ পাৱ দুই দ্ৰৌপদীৰ কোলে। সাবটিয়! সুন্দৰী আহুন্ত কাম ভোলে আৱৰ খাটত তান চৰণৰ পাচে। অৰ্জ্জুনক দেখিলে৷ তথাতে গুতি আছে॥২০১৬ ই তিনি ভুৱনে যাক সম নাহি ৰূপে। দ্ৰৌপদীয়ে! শুতিছস্ত তাহান সমীপে # সিংহৰ লগত যেন গুতিছে সিংহিনী। অৰ্জ্জুনৰ লগ্নে সেমিতে বাজ্ঞসেনী॥ ২০১৬১
