এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
ক—এতিয়াই আন মাক্তি সেই যুবক।
দূত ওলাই যায়। এছয় লোখাই আহি সে জমায়।
কৃষ্ণকেন তুমি এ বুকে? সচাকৈয়ে
শৰীৰ বিজেপি গৰু, নাকি ৰে
প্ৰতিৰিৰ পৰা দেখি কানামা,
সুমি মে, ডেকা তুমি দেৱ ৰে মানৱ?
লম্বীনেই, এ, মোৰ পেৰা
অতীতৰ গান আৰ গাছে গকি।
নওঁগা মই নাজানো সঠিক
জীৱন বৃদ্ধা মই নিজেই নি;
জানো ইয়াকেই, ঠহিগা প্ৰাণী মই;
ভাঙৰ-দীঘল হলে অতি গয়াশীলা
এগৰাকী নাৰীৰ হাত; তেৱে মোক
সন্দৰ নামেৰে এটি ৰ নিজ
ঘৰতেই লুকুৱাই কৰিলে পালন।
এদিনাখ, শাৰেৰ যে
পুনৰ ধৰি আহি কে মাৰি।
পিতৃমাতৃহীন এই ছোট
সেৰি মোৰ লাগিয়ে পু। নেহি,
যদি না যোত পিৰো
আমিও য়াই, আমাদেৰ দৰে খাৰু
কনে নিয়ে চলে হিয়া চাই।
নো মোন কা হলে গত
মনে না
কৰে।