এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
[ পম অ-১ম , এ বই অহা নাইকানো নিৰি মিৰি সিমৰ শত মোণি? কতকাল খেলিছিলেদুয়ে। আমি কুলুখৰ খেলা। কসৰ ৰাৰত লুকাই এদিন যে। হয়ে অতি সাহসেৰে, চাণিহিলে। ভয়ে ভয়ে মহাৰোগী শৰৰ কাষ- ই ভালকৈ একো বুজিব পৰা নাই। তি—যেতিক্ষা চাপিলে। দুয়ো কাৰ মহেশ, তোমাহাতৰ পৰা ফুধমুখনি পৰিছিল সৰি পৃখিবীত, তেতিয়াই দিছিলে। সি ধন্থ তুলি তোমাৰ হাত। তোমাৰ অহাৰ গম পাই তেতিয়াই কপিছিল হৰি পাৰ তুমি যোগেশ্বৰ মহেশকে পাহৰি থাকে। ভগ্ন পা সেই খালিত ঠিয় দুই কোপশনে শঙ্কৰে যেতিয়া প্ৰশ্ন—কৰা, নকৰ, আৰু শুনো মুনো। জি-তেন্নি। যে হিয়া মোৰ হিয়াত মাৰি। ভাখিলে। অতি পৰি হয়ই। মোৰ সুমা একেলি; তাতে কি মোক বাধা দিলে আকাবায়--লে, তুমি জনমি সাৰ্থক মোৰ কৰিষা হীন। ভালৰি লগোৱা এই কাশীষ মোহ পৰিলে। য়াই; কিন্তু মোৰ ৭