এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
মহা ভাওনা মেয়ে হা গানকৰি, তেওঁই শাকৰ তান? তা-পাতি নকলে এবাৰ, সুৰ একোকে। কৃষ্ণ-নালায় মূখত মাত শোৰ হেঁচাত; তথাপিও কও না। এটি পুত্ৰ যে জম্মিাহত অতি সুকুমাৰ; কিন্তু ৰে, সূতিকাৰৰপৰা চকুপচাৰতে কৰাৰ লৰা ৰমে নিলে কি হৰি। নাৰদ-বুজিলে। এতিয়া প্ৰ। তেতিয়া নো বাৰু নাছিল নে কোলাৰেই কি? ফু—আছিল ৰুক্মিণ নিয়ে পুত্ৰৰ কাৰত। নাৰ—সচাকৈয়ে শাৰি লাগিছে সকলে। কৃষ্ণ-বিছো, না! আমি পূৰ্ব নাই আচৰিলে। বিশ মহাপাপ; তাৰ বাবে বিধাতাই নি, হায়! গণ্ডিছে ই। -পুনি প্ৰশ্ন প্ৰস্তু। শৱাৰ; কলাৰ কি মাখে পৰা ৰে ব্যৱহাৰ কৰিছে এভিয়া। কোনে পাৰে দিত খবি গোমা, লাময়। তথাপি শামা এটি পুনৰ কাৰণ এইদৰে মিয়ৰ হয় যদি নি, আগত কোনে যা যাবি না। ফোৱে ধৰু কৰি ৰ। সেলেনি