এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
তৃতীয় অ-১ম দৃশ্য ]
পাতা-াৰ কঠোৰ মোৰ সুবিদিত;
তাতোকৈও টান হলে তপা সাধন
যা আছে তাকে। মই পালিবৰ বাবে।
তুমি যে সুধিছ, সখি। দুঃসাধ্য তপস্যা।
শাখিবৰ শৰ্মা কিয় ৰাখে; কোৱা যাক,
চৰাৰ প্ৰ। মহান কাৰণ,
দেৱৰ পৰম দেৱ মহেশ তাৰ
শৰ্কা কিয় ৰাখিছে হৃদয়ে? এনে মহু।
আশা যদি ধাৰণ কৰিব পাৰে এণে,
পাৰিব লাগিব তাকো কৰিব সাধন।
বিয়াতপন্থাই হল যদি প্ৰতিজ্ঞা তোমাৰ;
আশ্ৰম টা এই সকলো কাহিনী।
নাই চিৰতে ৰাৰ আগত
ইয়াতেই লগ আমি ছমহি তিনিও।
পাৰ্বতী—ভাল কথা; হক তেতে সেৰে যোব। দুয়ো,
পিশাড় সাটিকে না বৰি
নিস্টল কৰুণ এই দল বাৰি;
এ অৰি ৰাণী দিয়ে যেন সয়ে।
যাম সf আন ইলই। ফি, হে।
খাবৰ বেলিকা কিন্তু এটি কথা মোৰ
মনে এনে পৰিছে নিত। আশ্ৰম
ভলা পপ সকলোৱে বেন
আৰ ধৰিলে। সখী।
কেনে কাদলাইনি1 হিয়াভৰাই
