এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
(খিতীয় অঞ্চ-৩ তি-সাধনে কথা, নখ! শৰ সন্ধান। মন-চিৰ কাষৰ পৰা খন্তেক সময়। ৰতি পিছ হকি যায়। মানে ৰা ৰি আগ কৰি গাৰ বলৰে সুৰৰে টানে। শঙ্ক-হঠাত ঘটিল কিয় মনৰ বিৰুৰ। উপছিল কাৰ এনে অদ্ভুত দুৰ্মতি। ইফালে সিফালে মন কৰি সমুখত সেই অতি মদন দেখি কোপদৃষ্টৰে সেই ফালে চাই ৰ; তেওঁৰ তৃতীয় চকুৰ পৰা হঠাৰ অপূৰ্ব ৰন্থিৰাখি এই মনৰ গাত পৰি কে | কৰিবলৈ ধৰে। আকাশবাণীক্ষা কৰা, ৰক্ষা কৰা, প্ৰভু! মদনক। নকৰা কাম প্ৰভু। সমূলে নিৰ্ম। তাৰ লগে লগে মন ৰশ্মিতে বিলীন ৫ বাৰ। লাল