এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
(খিতীয় অঞ্চ-৩
তি-সাধনে কথা, নখ! শৰ সন্ধান।
মন-চিৰ কাষৰ পৰা খন্তেক সময়।
ৰতি পিছ হকি যায়। মানে ৰা ৰি আগ
কৰি গাৰ বলৰে সুৰৰে টানে।
শঙ্ক-হঠাত ঘটিল কিয় মনৰ বিৰুৰ।
উপছিল কাৰ এনে অদ্ভুত দুৰ্মতি।
ইফালে সিফালে মন কৰি সমুখত সেই অতি মদন
দেখি কোপদৃষ্টৰে সেই ফালে চাই ৰ; তেওঁৰ
তৃতীয় চকুৰ পৰা হঠাৰ অপূৰ্ব ৰন্থিৰাখি
এই মনৰ গাত পৰি কে
| কৰিবলৈ ধৰে।
আকাশবাণীক্ষা কৰা, ৰক্ষা কৰা, প্ৰভু! মদনক।
নকৰা কাম প্ৰভু। সমূলে নিৰ্ম।
তাৰ লগে লগে মন ৰশ্মিতে বিলীন ৫ বাৰ।
লাল
