এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
ৰূপ [ দ্বিতীয় অ-২য়-দৃশ্য মৰিব নোৱাৰি। তাৰ সলনি তোমাৰ কথাখিনিকে কৈ পেলোৱা। বিজয়া—তেনেহলে ওনা, মোৰ কথাৰ আধ্যা পলি। পিছে, . সখি! আমাৰ বৰকৈ মন গৈছে, এই বিয়াৰ তলতে তোমাক যেন নোৱাই-ধুৱাই শঙ্কৰলৈ বিয়া দিবলৈ পাওঁ। জয় -সখি, মোৰো সচাকৈয়ে তেনে এটা হেঁপাহ উপজিছে; কিয় জানো, কব নোৱাৰে। পাতী -( কৰি আঁতৰি গৈ) আহা, সীহত! বহুত পলম হল। আঙ্গিবসন্ত কালৰ প্ৰথম ফুলৰ খুলিৰে প্ৰভু শঙ্কৰৰ পদত অঙ্গলি দিওঁগৈক বল।। ফুল তুলি লৈ তিনি লাই যায়। দ্বিতীয় দৃশ্য শঙ্কৰৰ সাধন-ভূমিৰ পঁাতি। মন আৰু ৰতি চুচুক-৪ামাককৈ সোমাই আছে মদন- তি! সচাকৈয়ে হিয়া মোৰ কিয় আমি বিচঞ্চল লাগিছে সনে? ইতািতে বসন্তই মত পাতিলে শাসন; গছ-লতা-পাত উঠিছে শিবি মৈন মতলীয়া হই; বিকুল তোমাই ৰামৰ মলত পৰি পৰি, দুগুণে গোল কৰি দিয়ে ফুল। ২