এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮২
ৰহঘৰা।
আমাৰ আগতে জোতা পিন্ধি গমহ গমহ যায়;
গুৰুৰ আগতো আসন বিচাৰে, এনে অধৰম নাই।
(৯)
“এতিয়াৰ পৰা নিয়ম হোক, এনে অনাচাৰ ধৰি,
সমাজৰ পৰা বাজ কৰিব ৰাইজে বিচাৰ কৰি।
সৰহ সৰহকৈ লব দায়,
সত্ৰবিলাকত দিব ভগাই .
তাৰে আমি যাত্ৰা কৰিম বঙলা নাটক লেখি;
দেশৰ উন্নতি, ভাষাৰ উন্নতি অবাক হবা দেখি।”
(১০)
খিতাপধাৰী সকলে বোলে,-“জাত পিচলৈ থোৱাঁ;
প্ৰথমতেই কাড়ী চমুৱাৰ-ভাগবোৰ মিলাই লোৱাঁ।
সাত পুৰুষত খিতাপ নাই,
—এনেবোৰেও শিক্ষা পাই,
মূৰ জোকাৰি আমাৰ আগতে মান ভাগটো খায়;
সিহঁতৰ শিক্ষা বন্ধ কৰাই উন্নতিৰ উপায় ঘাই।”
(১১)
দাস-ঘোষে কৰিলে তেতিয়া ঘোৰ প্ৰতিবাদ তাৰ,—
“ন্যায় বিচাৰত সকলো মানুহৰ সমান অধিকাৰ।
ডাঙৰৰ ঘৰত, ডাঙৰ বংশত,
জন্মিও হয় নীচ কাৰ্য্যত,
সৰুৰ ঘৰত জন্মিও মানুহ পাৰে ডাঙৰ হ’ব;
শাস্ত্ৰ -ভাগৱত সকলোৱেই একে কথাকেই ক’ব।
