এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮১
দেশোদ্ধাৰকৰ মহাসভা।
গাইগোটা থাকিলে হ’ই’
উন্নতি কেৱে নাপায় গই,
এতেকে আহাঁ সকলো মিলি সমাজ গঠন কৰোঁ;
তাব পাচত কৃষি, বাণিজ্য, ব্যৱসায়ত ধৰোঁ।
(৬)
"সমাজক আমি ভাঙি-ছিঙি পিঠাগুৰি কৰি,
জাতীয় জখলা সাজিব নোৱাৰি আছোঁ তলতে পৰি;
যেতিয়া আমাৰ পাৰ্থক্য যিমান,
জাতীয় নিন্ধুত হ’ব নিৰ্ব্বাণ,
তেতিয়া নিশ্চয় উন্নতি সাধি ৰাখিম দেশৰ নাম;-
মোৰ মনেৰে এয়ে আমাৰ প্ৰথম কৰ্ত্তব্য কাম।”
(৭)
শুনি উঠিল গোসাঁই-ঈশ্বৰ কাহ কেইটামান মাৰি,
তাৰ পাচত কবলৈ ধৰিলে ডাঙৰকৈ আটাহ পাৰি;
ভট্টাচাৰ্য্যৰ শুনিলে বুধি,
আমাৰ সকলো হব উদি;
গোটই দেশখন তেতিয়া হে ৰসাতললৈ যাব;
সিপুৰীতো যমৰ ৰাজ্যত নানান নিকাৰ খাব।
(৮)
“আমাৰ মতে মানুহবিলাকে ধুতি-বিধুতি এৰি,
উন্নতি-বাটত দিনে দিনে গৈছে পিচলৈ পৰি।
শূদিৰে বামুণক নকৰে মান,
গোসাঁইৰ কথাতো নিদিয়ে কাণ,
