পৃষ্ঠা:ৰহঘৰা-দণ্ডিনাথ কলিতা.pdf/৭৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৪
ৰহঘৰা।

চতুৰ্থঃ সৰ্গঃ।

দেঢেই-দেঢেই ঢেই ভেঁ-পোঁ-ভেঁ-পোঁ-পোঁ-পোঁ,
ঢোল-শিঙ্গা, পেঁপা-কালি বাজিল সঘনে,
উনবিংশ শতিকাৰ ছাবিচ অব্দত,
কঁপাই কুণ্ডিল-মুখ ভৈৰৱ গৰ্জ্জনে;
বাৰিবা কালত জলে ভেক-ৰব যথা;
তুচ্ছ কৰি হোকা মন্দ্ৰ আফিং-ভোজীৰ,
পশিল কাণত আহি পশে উৰুষণি
যধা ফুটা চাল ভেদি। শুনা'গল,—চি, এ
ব্ৰুচে কৰিলে উদ্ধাৰ চাহ গছ, পাৰ
হই সপত সাগৰ, জানকী উদ্ধাৰ
যথা। সিদিনাৰে পৰা ৰাষ্ট্ৰ হ'ল কীৰ্ত্তি
তাৰ বিশ্বৰ বুকত, মৎস্যগন্ধা-বস্ত্ৰে
যথা মৎস্যৰ সুৰভি। বুঢ়া-বুঢ়ী, ডেকা-
ডেকী, বালক-বালিকা, মুগ্ধ হ’ল প্ৰেমে
তাৰ, মুগ্ধ যথা মূৰ্থ যুৱা, ডেৰগঞা
নাচনীৰ দেখি লয়লাস; কিম্বা যথা
ৰাজহংস বাৰিষা কালত, চোতালত
সৰীসৃপ দেখি; অথবা যিৰূপ হায়,
কবি-শিৰোমণি, বহল জঘন দেখি
নায়িকা বামাৰ। সুপবিত্ৰ দ্ৰব্য অতি
পুণ্যতনু পৰশত তাৰ, “ব্লেঙ্কো” সনা।