পৃষ্ঠা:ৰহঘৰা-দণ্ডিনাথ কলিতা.pdf/৭৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৩
তৃতীয়ঃ সৰ্গঃ।

 নাৰদৰ টোপ দেখি
খুটিলেহি টপাটপ বিলাতী চেঙেলী,
ডেও দি উঠিল যথা কুপৰ মণ্ডৃক।
সমস্বৰে মুহুৰ্ত্ততে জম্বুক নাদেৰে
কৰিলে প্ৰতিজ্ঞা সবে গগন কঁপাই;—
“নিশ্চয় নিশ্চয় আমি যাম কালিলই
কৰিম উদ্ধাৰ চাহ, হেলেন উদ্ধাৰ
যথা কৰি দিগ্বিজয়। সোমাব শত্ৰুৰ
দল পৰ্ব্বতে পাহাৰে, শুনি সিংহনাদ
সপ্তদশ তুৰস্কৰ, বঙ্গীয় লক্ষ্মণ
যথা কচু-কাননত।”
 শুনি ৰঙ্গে
মুনি-ধূৰ্ত্ত মৃগ-ধুৰ্ত্ত যথা, ওলোটাই।
দিলে মুখ বাহক ঢেঁকীৰ, লক্ষ্য কৰি
ত্ৰিদশ আলয়, যি ঢেকীৰ অভাৱত
ধান জুৰি থই, শচী আই আছে ৰ'ই,
অমৰাপুৰীত।

ইতি চাহৰহস্যে মহাকাব্যে তৃতীয়ঃ সৰ্গঃ।