পৃষ্ঠা:ৰহঘৰা-দণ্ডিনাথ কলিতা.pdf/৬৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৪
ৰহঘৰা৷

উত্তৰ পালোঁ- “সভ্য-সমাজত
 হোৱা উচিত যেনে।
কিয়নো যদি ভদ্ৰলোকে
 সান্দহ-পিঠা খায়,
পিচ দিনা যে  ডাক্তৰৰ 'ভিজিট'
 মিছামিছিকৈ যায়।
আলু-কচু  “বাই-জ’ভ”
 “বাইন্ড বীষ্টৰ” খাদ্য;
তামোল খোৱা  কুন্ধচ ৰীতি
 আটাইবোৰৰে আদ্য।
যি নুবুজে  এনে দিনত
 মদমাংসৰ মোল,
মানুহৰ শাৰীত নহয় গণ্য
 সিয়েই “গ্ৰেটেষ্ট ফুল।”
কথাটো শুনি ভূমি ছুই
 কৰ্ণত দিলোঁ হাত;
বিদায় ললোঁ বন্ধুৰ পৰা
 নলগোৱাকৈ মাত।
কৰিলোঁ ঠিক-  নহয় কোনো
 বন্ধুৰ ঘৰলৈ যোৱা,
আছা যদিহে  কোনোবা ৰই
 ইয়াতে তুষ্ট হোৱা।