পৃষ্ঠা:ৰহঘৰা-দণ্ডিনাথ কলিতা.pdf/৬৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৩
বিহুৰ সম্ভাষণ।

পাইছিলোঁ খেল,  কথা-বাৰ্ত্তা
 সকলোবোৰতে মউ।
এজন শিক্ষিত  ডেকা বন্ধুৱে
 মাতিছিল খুৱাম বুলি;
আবেলি পৰত  অকলে অকলে
 গলোঁ তালৈকে বুলি।
প্ৰথমে গ’ল হাত-জোকৰা
 অভ্যৰ্থনাৰ পাল;
তাৰ পিচত হে  ধৰিলোঁ গম
 কথাটো নহ'ল ভাল।
কিয়নো খাবলৈ  ভিতৰ সোমাই
 কাণ্ড দেখিলোঁ মহৎ;
আছে খাদ্য  নিশ্চিন্তে শুই
 কঁপাই টেবিল ভৰত।
খৰিকাত দিয়া  কুকুৰা-মঙ্গহ
 থৈছিল থালত সজাই;
আছিল ফটিকা  বটল চেৰেক
 ভক্তলৈ বাট চাই।
আৰু কত  বিলাতী আহাৰ
 নুশুনা নজনা নাম,
চামুচ কাটাও  দেখিলো তাতে
 যদিও নাজানো কাম।
সুধিলোঁ বন্ধুক-  “ইকি কাণ্ড!
 ইনো বিহু কেনে?”