পৃষ্ঠা:ৰহঘৰা-দণ্ডিনাথ কলিতা.pdf/৫৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

পূৰ্ণচন্দ্ৰ৷

সদৰ আমীন সৰ্বানন্দক
 সকলো ৰাইজে জানে;
আন নহলেও  ঘৰৰ ঘৈণীয়ে
 দেৱতাৰ দৰে মানে।
ত্ৰিচ বছৰত ভৰি দিওঁতে
  জন্মিল এটি পুত্ৰ;
পুৱাই বাপুৱে  পাঁজি মেলি
 চালেহি গতি-গোত্ৰ।
নামটো থ’লে পূৰ্ণচন্দ্ৰ
  সোঁৱৰণী এখন কৰি;
দিনে দিনে  হলহি বাঢ়ি
 ফুৰিব পৰা লৰি।।
সৰুতে ঘৰত পঢ়িছিলে
 ফলি-পুথি লই;
অ-আ, ক-খ-  মাতিব পাৰিছিল
 ক’তো নোৰোৱাক’ই।
স্কুলত দিলতো  প্ৰথম ছোৱাত
 আছিল লৰাটো ভাল;
মাক-বাপেকৰ  সহায় পাই হে
  পিচত হলহি কাল।।
দুই, তিনি,  চাৰি বছৰকৈ
 একে শ্ৰেণীতে পঢ়ি;